Abaddon - Twelve Tribes

Agathodaemon he sighs in his whispers towards the skies

You tyrants unfit for this phantast cowered to prestige

In his reconciled nest just as you promised

From his last glimpse of life the sunlight blinds his eyes

Fallen is abaddon she has become a cell for demons

For every foul bird every beast for the angels have

Drunk the wine of her licentious passion the kings of the

Sky have fucked her untouched strike down the blistering sun

Downtrodden aura hoax the sidewinders pave the way

To orcus necropolis black abaddon lay wretched in disgust

Exhaled by the breath of god onto glass as though

It was scribbled in my flesh you die silver flames

Stare back at me and stretch from his chin to crash down

On my skull long faced descendant

Why must you gather at the stage of my fall

You should be crawling at the side of my foot as dagon

And believe i saw michael with the key as imprisoned wings

Curl detached from forever from heaven down

Arioc uzziel down moloch and so very low he climbs

Beneath the dead below the orchid blossom go now

Cherub unfeeling sew your fragrance sadness into the quilts of

Those who wish to wither in you blink as i spit gist in your mind as

You are no glistening son of mine wrestle you pawn through three

Hundred and sixty sullen degrees of patients unknown

Agathodaemon hij zucht in zijn gefluister naar de hemel

Jullie tirannen die niet geschikt zijn voor deze fantast, zijn ineengedoken tot prestige

In zijn verzoende nest, zoals je had beloofd

Vanaf zijn laatste glimp van het leven verblindt het zonlicht zijn ogen

Fallen is abaddon, ze is een cel voor demonen geworden

Voor elke vuile vogel heeft elk beest voor de engelen

Dronken de wijn van haar losbandige passie de koningen van de

Sky heeft haar onaangeroerde slag in de zinderende zon geneukt

Vertrapte aura hoax de sidewinders effenen de weg

Om orcus necropolis lag zwarte abaddon ellendig van walging

Uitgeademd door de adem van god op glas alsof

Het was in mijn vlees gekrabbeld, jij sterft zilveren vlammen

Kijk me aan en strek je uit vanaf zijn kin om neer te storten

Op mijn schedel lang gezicht afstammeling

Waarom moet je samenkomen in het stadium van mijn val?

Je zou als dagon aan de zijkant van mijn voet moeten kruipen

En geloof dat ik Michael zag met de sleutel als gevangen vleugels

Krul losgemaakt van voor altijd uit de hemel naar beneden

Arioc uzziel naar beneden en zo erg laag klimt hij

Onder de doden onder de orchideebloesem ga nu

Cherub ongevoelig naai je geur droefheid in de quilts van

Degenen die willen verdorren in je knipperen als ik spit in je geest als:

Je bent geen glinsterende zoon van mij, worstel je pion door drie

Honderdzestig sombere graden van patiënten onbekend