Halfway Home - TV On The Radio

The lazy way they turned your head

Into a rest stop for the dead

And did it all in gold and blue and gray

The efforts to allay your dread

In spite of all you knew and said

Were hard to see and harder still to say

A comfort plush all laced in lead

Was sent to quell your sentiment

And keep your trembling sentinel hand at bay

And when a sudden silhouette

Escaped the top side of your bed

I knew you’d never ever be the same

Ah, is it not me

Am I not folded by your touch

The words you spoke, I know too much

It’s over now and not enough

Ah, is it not me

The damage you hold inside your blush

The load you towed, you showed it up

It’s over now and I’m insane

Wild spirit winds from out your chest

Collides with world and wilderness

It needs a gentle hand to call it home

Now surfs the sun and scales the moon

And winds the waistband of her womb

All eyes ablaze the day you break your mold

Ah, is it not me

Am I not culled into your clutch

The words you spoke, I know too much

We’re closer now and said enough

Ah, is it not me

Am I not rolled into your crush

The road you chose unloads control

See it take me so

Go on throw this stone

Into this halfway home

De luie manier waarop ze je hoofd draaiden

In een rustplaats voor de doden

En deed het allemaal in goud en blauw en grijs

De inspanningen om je angst weg te nemen

Ondanks alles wat je wist en zei

Waren moeilijk te zien en nog moeilijker te zeggen

Een comfortabele pluche helemaal ingesnoerd in lood

Is verzonden om je sentiment te onderdrukken

En houd je bevende schildwachthand op afstand

En wanneer een plotseling silhouet

Ontsnapt aan de bovenkant van je bed

Ik wist dat je nooit meer hetzelfde zou zijn

Ah, ben ik het niet?

Ben ik niet gevouwen door jouw aanraking?

De woorden die je sprak, ik weet te veel

Het is nu voorbij en niet genoeg

Ah, ben ik het niet?

De schade die je in je blos houdt

De lading die je hebt gesleept, heb je laten zien

Het is nu voorbij en ik ben gek

Wilde geest wind uit je borst

Botst met wereld en wildernis

Het heeft een zachte hand nodig om het thuis te noemen

Surft nu op de zon en beklimt de maan

En windt de tailleband van haar baarmoeder op

Alle ogen staan ​​in vuur en vlam op de dag dat je je vorm doorbreekt

Ah, ben ik het niet?

Ben ik niet in je koppeling gedoken?

De woorden die je sprak, ik weet te veel

We zijn nu dichterbij en hebben genoeg gezegd

Ah, ben ik het niet?

Ben ik niet op je verliefdheid gerold?

De weg die je hebt gekozen, ontlaadt de controle

Zie je, ik doe het zo

Ga door, gooi deze steen

In dit halverwege huis