Drengene Fra Caltex - Tv-2

Nu driver drengene fra Caltex stationen hjem

Og Travets Magrethe åbner vinduet lidt på klem

Overlærer Madsen ta’r biblen ned fra fjerde sal

Læser højsangen op, som var det en sygejournal

Og du står der i skyggen

Jeg ka' ikke lukke dig ind

Købmand Sallerup kører ud i noget, der ligner en halv pelikan

Han ska' hente et brev fra en afdød onkel i Kasakhstan

Aviserne venter på drenge, der vil bringe budskabet ud

Gennem haver med hække og sakse og muldvarpeskud

Og du står der i skyggen

Jeg ka' ikke lukke dig ind

Du står der i skyggen

Jeg ka' ikke lukke dig ind

Det' lang tid siden, du

Men vent, bli' her bare lidt endnu

Og hjertet banker trofast i din krop

Med udsigt til et liv, der aldrig giver op

Pigerne fra de gule blokke henne på Sejrlystvej

Ser trodsigt forbi os, det her er ikke længere barneleg

Vi hænger sløve på hjørnet og kigger på ingenting

Vi elsker ikke at ha' nogen steder at gå hen

Og du står der i skyggen

Jeg ka' ikke lukke dig ind

Du står der i skyggen

Jeg ka' ikke lukke dig ind

Det' lang tid siden, du

Men vent, bli' her bare lidt endnu

Og hjertet banker trofast i din krop

Med udsigt til et liv, der aldrig giver op

Tårene skrider ned ad fiskeforretningens vindue

En skalle gisper efter vejret og fanger en løssluppen flue

Alberts far drikker og si’r: «Flasken er min eneste ven»

Sådan sidder de og græder på bænken i solnedgangen

Kom ud af skyggen

Kom, så ska' jeg følge dig hjem

Kom så, skygge

Kom, nu går vi hjem

Det' langt tid siden, du

Men vent, bli' her bare lidt endnu

Og hjertet banker trofast i din krop

Med udsigt til et liv, der aldrig giver op

Og hjertet banker trofast i din krop

Med udsigt til et liv, der aldrig giver op

Nu rijden de jongens naar huis vanaf het Caltex-station

En Travets Magrethe opent het raam een ​​beetje krap

Senior leraar Madsen haalt de Bijbel van de vierde verdieping

De hymne hardop voorlezen alsof het een medisch dossier is

En je staat daar in de schaduw

Ik kan je niet binnenlaten

Koopman Sallerup rijdt uit in iets dat lijkt op een halve pelikaan

Hij moet een brief ophalen van een overleden oom in Kazachstan

De kranten wachten tot de jongens het woord naar buiten brengen

Door tuinen van hagen en schaar en molscheuten

En je staat daar in de schaduw

Ik kan je niet binnenlaten

Je staat daar in de schaduw

Ik kan je niet binnenlaten

Het is lang geleden, jij

Maar wacht, blijf nog even hier

En het hart klopt trouw in je lichaam

Met het vooruitzicht van een leven dat nooit opgeeft

De meisjes van de gele blokken op Sejrlystvej

Uitdagend langs ons heen kijkend, is dit geen kinderspel meer

We hangen lusteloos op de hoek, kijken naar niets

We houden ervan om nergens heen te gaan

En je staat daar in de schaduw

Ik kan je niet binnenlaten

Je staat daar in de schaduw

Ik kan je niet binnenlaten

Het is lang geleden, jij

Maar wacht, blijf nog even hier

En het hart klopt trouw in je lichaam

Met het vooruitzicht van een leven dat nooit opgeeft

Tranen glijden langs de etalage van de viswinkel

Een schelp hapt naar adem en vangt een losse vlieg

Alberts vader drinkt en zegt: «De fles is mijn enige vriend»

Zo zitten ze te huilen op de bank in de zonsondergang

Kom uit de schaduw

Kom, ik volg je naar huis

Kom op, schaduw

Kom, nu gaan we naar huis

Het is lang geleden, jij

Maar wacht, blijf nog even hier

En het hart klopt trouw in je lichaam

Met het vooruitzicht van een leven dat nooit opgeeft

En het hart klopt trouw in je lichaam

Met het vooruitzicht van een leven dat nooit opgeeft