Tu Esi Tāda Viena - Tumsa

Nav nekā neparasta, ka rīts pēc tevis taujā

Ar rītu metos kaujā izcīnīt vēl piecus mirkļus snaudai

Un kas, ja neaplaudēs

Caur acīm aizvērtām var nepazīt

Un ne no brīva prāta kāds

Pie sirds tik cieši pieķeras

Un rokām sažņaugtām to neatlaiž

Un ne no bailēm rozes stāds

Pie zemes cieši pieglaužas

Tam vēl no ērkšķiem ziedi jāatlaiž

Tu esi tāda viena no mākoņiem ar pienu

No tevis nodzerties

Kā Minhauzenam uzticēties

Un visa zeme brīnās kā sirds to neapzinās

Uz kuru debess pusi

Ziema šogad aizbēgusi

Tā aizskrien nesaprasta

Vai man uz pieres rakstīts

Viņš ziemu nesapratīs

Un piedot nepaprasīs neparko

Es esmu tāds kā prasīts

Līdz galam nepārmācīts

Un nebrīnies, ja vējš mūs nenoskries

Het is niet ongewoon dat de ochtend je volgt

In de ochtend begon ik te vechten voor nog eens vijf slaapmomenten

En wat als je niet applaudisseert?

Gesloten ogen worden mogelijk niet herkend

En niet uit je hoofd

Hij klampt zich zo stevig vast aan zijn hart

En met hun handen gebald, wordt het niet losgelaten

En niet uit angst voor de rozenzaailing

Het nestelt zich dicht bij de grond

Het moet de bloemen van de doornen bevrijden

Jij bent een van die wolken met melk

Dronken van je worden

Hoe Munchhausen te vertrouwen?

En de hele aarde verwondert zich zoals het hart niet weet

Aan welke kant van de hemel?

De winter is dit jaar ontsnapt

Het loopt onbegrijpelijk weg

Staat het op mijn voorhoofd geschreven?

Hij zal de winter niet begrijpen

En vergeven zal niet vragen om niet te parkeren

Ik ben zoals gevraagd

volledig ongetraind

En wees niet verbaasd als de wind ons niet wegblaast