Riesta Dziesmiņa - Tumsa

Tā atnāk pavasaris

Un manī mostas valis

Ar visu par un visu pret

Mazliet

Un, protams, cenšos pārbēgt

Būt bēglis ziemas frontē

Bet pavasar’s tas tevi spiež

Ai, kā spiež

Mēs varam nesaprasties

Mēs varam nesakauties

Vienalga tu kā Mona Liza

Manu prātu jauc

Mēs varam neatzīties

Ka gribam gultā likties

Vienalga pavasar’s

Mums liek par muļķiem izlikties

Mēs protam labi slēpties

Mēs protam skaisti tērpties

Bet ne jau tas būs tas

Ko pieprasīs mums pavasar’s

Kā apturēt ir to

Savu prātu gribošo

Nav jau tā, ka tikai man ir mazliet bail

Lai plīst un šķīst, un krīt

Nav tāda aizparīt

Tikai tie un tagad

Mums ir jāpiekrīt

De lente komt eraan

En de walvis maakt me wakker

Met alles voor en alles tegen

Een klein beetje

En natuurlijk probeer ik te ontsnappen

Vluchteling zijn aan het winterfront

Maar in de lente duwt het je

Oh, wat druk

We begrijpen het misschien niet

We kunnen niet vechten

Het kan je niet schelen zoals Mona Lisa

Mijn geest is in de war

We mogen niet bekennen

Dat we ons in bed willen voelen

Het maakt niet uit in de lente

Het laat ons doen alsof we dwazen zijn

We weten hoe we ons moeten verstoppen

We weten hoe we ons mooi moeten kleden

Maar dat zal niet het geval zijn

Wat zal er voor ons ontstaan

Hoe te stoppen het te zijn?

Je geest zal

Het is niet dat ik gewoon een beetje bang ben

Laat het breken en oplossen en vallen

Er bestaat niet zoiets als een afsluiting

Alleen zij en nu

We moeten het eens zijn