Дома дыма - TumaniYO

Тут либо тебя, либо ты кого-то

Солдатам в рядах терракота собирать пыль беззаботно

На плечах слоями плотными.

Ждать оттепели на проводе

И тени в холодной комнате стелят под потолок темени;

По ступеням вверх

В Вавилоновой башне - многоэтажке нашей

Где слышен лишь громкий кашель -

Тут мы становились старше даже

Без уроков старших

То, что уготовлено нам там

Среди руин построенных нами -

И не веря своим глазам

Мы забываемся среди зданий (Yo, man)

Некуда бежать из вольера границ.

Ёу!

Всё тут по части принципа чисто

Волей неволей, но оступись

И ты рухнешь, как домино

Баритона на медленный перебор;

Пару строк по биту, -

Обшарпанный микрофон обо всём этом!

Get down!

У каждого своё гетто, с местным сюжетом -

Где мы потерялись в душных квадратных метрах

Метаясь между огнём и порывами ветра

Сменились тут поколения до белого коления;

Берут кредит доверия, чтобы открыть двери!

Мои дома - дома дыма

Под колыбель ретиво уснут беспробудно на века

Тут осталась половина, ровно половина

Того, что я не знал и не буду знать!

Мои дома - дома дыма

Под колыбель ретиво уснут беспробудно на века

Тут осталась половина, ровно половина

Того, что я не знал и не буду знать!

(Мои дома - дома дыма)

От перемены мест мы не меняемся

В личном пространстве тесно

Ангел и бес на плечах по соседству

Гнут свою линию вместе

Всё это треснет когда-то по швам

Жребии брошены — надо решать нам

Как не потерять баланс там

Где дела далеко не фонтан

Touch Down в зону противовеса

И задохнувшись в пыльной панели

Где чащи беспредел и терни

Но только байки вещает телек нам

Рваный календарь на числе тринадцатом

Имеет свойство повторяться

Все спрятались в панцирь

Чтобы не слышать имя своё по рации

И всё также в тумане мой Альбион, -

Тихая гавань севших на мель

Перспективы видимой - ноль;

Но это неважно, поверь;

back in the day!

Прилетит бумерангом соль на раны -

Независимо от расы и ранга

В жизни горькая хапка

Через ноздри выйдет без остатка!

И так дома вонзаются в небеса

Мы на разных полюсах

Ищем что-то живое

В наших убитых глазах!

Пыль и прах под ногами зимним узором

Посреди бесконечного пепла

Докурили до фильтра, чтобы

Забыться в этих побитых стенках

Мои дома - дома дыма

Под колыбель ретиво уснут беспробудно на века

Тут осталась половина, ровно половина

Того, что я не знал и не буду знать!

Мои дома - дома дыма

Под колыбель ретиво уснут беспробудно на века

Тут осталась половина, ровно половина

Того, что я не знал и не буду знать!

(Мои дома - дома дыма)

Het is of jij of je bent iemand

Soldaten in de gelederen van terracotta verzamelen achteloos stof

Op de schouders in dichte lagen.

Wacht op de dooi op de draad

En de schaduwen in de koude kamer lagen onder het plafond van de kroon;

Op de trappen

In de Toren van Babel - onze hoogbouw

Waar alleen een luide hoest wordt gehoord -

Hier worden we ouder

Geen senioren lessen

Wat staat daar voor ons klaar

Tussen de door ons gebouwde ruïnes -

En je ogen niet geloven

We vergeten tussen de gebouwen (Yo, man)

Nergens om weg te rennen van de volièregrenzen.

Hé!

Alles is hier in principe puur

Willy-nilly, maar struikelen

En je zult instorten als dominostenen

Bariton voor langzaam plukken;

Een paar regels voor beetje, -

Shabby microfoon over dit alles!

Bukken!

Iedereen heeft zijn eigen getto, met een lokaal verhaal -

Waar we verdwaalden in benauwde vierkante meters

Wervelend tussen vuur en windstoten

Generaties zijn hier veranderd in de blanke generatie;

Ze nemen de eer van vertrouwen om deuren te openen!

Mijn huizen zijn huizen van rook

Onder de wieg eeuwenlang ijverig in slaap vallen

Er is nog maar de helft over, precies de helft

Wat ik niet wist en niet zal weten!

Mijn huizen zijn huizen van rook

Onder de wieg eeuwenlang ijverig in slaap vallen

Er is nog maar de helft over, precies de helft

Wat ik niet wist en niet zal weten!

(Mijn huizen zijn huizen van rook)

Van een verandering van plaats veranderen we niet

krap in persoonlijke ruimte

Engel en demon op de schouders in de buurt

Buig je lijn samen

Dit alles zal ooit barsten in de naden

De teerling is geworpen - we moeten beslissen

Hoe je daar niet uit balans raakt

Waar dingen verre van een fontein zijn

Raak omlaag aan om het contragewichtgebied te bereiken

En verstikt in een stoffig paneel

Waar zijn de struikgewas van chaos en doornen?

Maar alleen verhalen worden via de televisie naar ons uitgezonden

Gescheurde kalender op nummer dertien

Heeft de neiging om te herhalen

Iedereen verstopt in een schelp

Om je naam niet op de radio te horen

En nog steeds in de mist mijn Albion, -

Een veilige haven voor de gestrande

Zichtbare vooruitzichten - nul;

Maar het maakt niet uit, geloof me;

vroeger!

Zout op de wonden zal vliegen als een boemerang -

Ongeacht ras en rang

In het leven, een bittere hap

Het komt spoorloos door de neusgaten naar buiten!

En zo doorboren de huizen de lucht

We zitten op verschillende polen

op zoek naar iets levends

In onze dode ogen!

Stof en as onder de voeten van een winterpatroon

In het midden van eindeloze as

Gerookt tot aan het filter om

Verdwaal in deze gehavende muren

Mijn huizen zijn huizen van rook

Onder de wieg eeuwenlang ijverig in slaap vallen

Er is nog maar de helft over, precies de helft

Wat ik niet wist en niet zal weten!

Mijn huizen zijn huizen van rook

Onder de wieg eeuwenlang ijverig in slaap vallen

Er is nog maar de helft over, precies de helft

Wat ik niet wist en niet zal weten!

(Mijn huizen zijn huizen van rook)