Столько надо сказать - TRUEтень

Мы усталою походкой, между деревьев.

Солнце еще светит здесь, но уже не греет.

Тут летали птицы, но, но давно не пели.

В окружении домов не хлопают двери.

Те кто рождены слепыми

Не слепыми уже не прозреют.

Они устраивают пляски под чужой свирель

В небе нету облаков, низко плыли тучи

На фоне собственных поступков мы свое получим.

Вы пускали мою кровь она была багровой.

Вы лишили меня пульса и лишили крова.

Мы свободою дышали, но гремели оковы.

Вы не были свободны даже без замков.

Над холодными глазами, закрытые веки.

Нас уносят в бесконечности мутные реки.

Да он не был как они, он был человеком.

На уснувшую планету тихо падал снег.

На землю тихо падал снег, он был красным.

Кто написал эту картину, на бумаге маслом.

Ее тона не были юмором, одна сатира.

Наша жизнь пропахла смрадом уличных сартиров.

Кто тут хозяева планеты, если мы проездом?

Каждый п*др жаждет власти бл*ть каждый бездарь.

Поменяете хоромы скоро на коморы.

Ожидает нас ожидает нас исход Содома и Гоморры

Затворы лязгали, звуком отражались в небо.

Одни терпения просили, а другие хлеба

На планете столько мест где я еще не был.

Где я еще не был.

В ее размазанных глазах не было правды.

Ее слова звучали сладко, но как-то нескладно.

Нас запутали, где жарко, а где прохладно.

Все шагаем на закат бл*ть ногами ватными.

Закованные в цепи поем о прекрасном.

После смерти одинаковые, в жизни разные.

Деревянный макентош с лентой атласной

Скоро и твои поминки будет чей-то праздник.

Она не крутится назад, время на минус.

Удары оставляли ссадины, это не снилось.

И так страшно, Кто-то холодом дышит в затылок.

Моя планета крутилась.

И пусть это конец, но не шагу назад (но не шагу назад).

Снова дождь, и гроза, и снег.

Столько надо сказать мне (столько надо сказать).

И пусть стрелки часов это замкнутый круг (это замкнутый круг)

Продолжаем игру, брат, я не только добру рад.

И пусть это конец, но не шагу назад (но не шагу назад).

Снова дождь, и гроза, и снег.

Столько надо сказать мне (столько надо сказать).

И пусть стрелки часов это замкнутый круг (это замкнутый круг)

Продолжаем игру, брат, я не только добру рад.

We lopen vermoeid, tussen de bomen.

De zon schijnt hier nog steeds, maar niet meer warm.

Vogels vlogen hier, maar ze hadden al lang niet meer gezongen.

Omgeven door huizen slaan deuren niet dicht.

Degenen die blind geboren zijn

Wie niet blind is, ziet niet meer.

Ze regelen dansen op de fluit van iemand anders

Er zijn geen wolken in de lucht, wolken dreven laag

Tegen de achtergrond van onze eigen acties zullen we de onze krijgen.

Je hebt mijn bloed laten bloeden, het was paars.

Je hebt me een polsslag en onderdak ontnomen.

We ademden vrijheid, maar de kettingen rammelden.

Zelfs zonder sloten was je niet vrij.

Boven koude ogen, gesloten oogleden.

Modderige rivieren voeren ons naar het oneindige.

Ja, hij was niet zoals zij, hij was een man.

Sneeuw viel stilletjes op de slapende planeet.

Sneeuw viel stilletjes op de grond, het was rood.

Wie heeft deze foto geschilderd, olie op papier.

Haar toon was geen humor, alleen satire.

Ons leven rook naar de stank van straatartiesten.

Wie zijn hier de meesters van de planeet als we langskomen?

Elke n * dr hunkert naar macht, elke verdomde middelmatigheid.

Je zult binnenkort de herenhuizen inruilen voor comora's.

De uittocht van Sodom en Gomorra wacht op ons

De luiken klapperden, het geluid weerkaatste in de lucht.

Sommigen vroegen om geduld, terwijl anderen om brood vroegen

Er zijn zoveel plekken op de planeet waar ik nog niet ben geweest.

Waar ik nog niet ben geweest.

Er was geen waarheid in haar besmeurde ogen.

Haar woorden klonken lief, maar op de een of andere manier ongemakkelijk.

We waren in de war over waar het warm is en waar het koel is.

We lopen allemaal met donzige voeten de zonsondergang in.

Geketend zingen we over het schone.

Na de dood zijn ze hetzelfde, in het leven zijn ze anders.

Houten fopspeen met satijnen lint

Straks is jouw herdenking iemands feestdag.

Het draait niet terug, de tijd is min.

De klappen lieten schaafwonden achter, dit was geen droom.

En het is zo eng, iemand ademt koud langs de achterkant van het hoofd.

Mijn planeet draaide.

En laat dit het einde zijn, maar geen stap terug (maar geen stap terug).

Weer regen, donder en sneeuw.

Zoveel te zeggen tegen mij (zoveel te zeggen)

En laat de wijzers van de klok een vicieuze cirkel zijn (het is een vicieuze cirkel)

We gaan door met het spel, broer, ik ben niet alleen blij voor het goede.

En laat dit het einde zijn, maar geen stap terug (maar geen stap terug).

Weer regen, donder en sneeuw.

Zoveel te zeggen tegen mij (zoveel te zeggen)

En laat de wijzers van de klok een vicieuze cirkel zijn (het is een vicieuze cirkel)

We gaan door met het spel, broer, ik ben niet alleen blij voor het goede.