Уходим в туман - TRUEтень

Помню обои на стене, в разводах цветы,

Помню надо уходить, время впритык.

Мерседес ML, в нем я и Мартын,

Че же живой братан а, нормально, а ты?

Валит музыка за тру, сирены патруль,

Меня с детства мотыляет как лист на ветру.

Если сделал шаг вперед, то и дальше не трусь.

Тут с оружием разбой, а не толкать г*дру.

В деле крестовая печать, ваши молчат,

А вы мычите тут еще со времен Ильича.

А мы чалимся давно и весь седой качан,

Не удастся ничего тут заново начать.

Пусть разлуку запоет мусорило козлу,

А мы спину не сутулим в мире разлук.

Кто оплатит за дорогу мне в мою весну.

Я че-то, братик, подустал.

Я без ног, без рук,

Припев:

Мало пройдено дорог, но ошибок тьма,

Под сирены мусоров уходим в туман.

Собаки лаяли вокруг, но шел караван,

Быть может где-то нагрубил я, а?

Мало пройдено дорог, но ошибок тьма,

Под сирены мусоров уходим в туман.

Собаки лаяли вокруг, но шел караван,

Быть может где-то нагрубил я, а?

Помню руки все в крови, хотелось курить,

Кто-то повинную писал, а я не говорил.

Дальше будет один спуск, не будет перил.

Всегда мне сердце говорило, что хочешь бери.

Помню с детства баловство, ноги в родство,

Но садили как обычно всех за воровство.

Помню первые уши, помню первый ствол,

Помню мусора душили за тру под листвой.

Потом попали под замес, судебный процесс,

Че-то базарили, терпел и я в базар не лез.

Че вы расскажете суду, Мехряков, я здесь.

Они пи*дят напропалую, слышь, ваша честь.

Я на свободе и весна, но ванн дув би знал,

В зоне потеряны года, я прикуп не знал.

В этом найдутся свои плюсы, научился жить,

Предпочитаю я молчать, а не говорить.

Припев:

Мало пройдено дорог, но ошибок тьма,

Под сирены мусоров уходим в туман.

Собаки лаяли вокруг, но шел караван,

Быть может где-то нагрубил я, а?

Мало пройдено дорог, но ошибок тьма,

Под сирены мусоров уходим в туман.

Собаки лаяли вокруг, но шел караван,

Быть может где-то нагрубил я, а?

Декабрь, 2015.

Ik herinner me het behang op de muur, bloemen bij echtscheidingen,

Ik herinner me dat ik moet vertrekken, de tijd is nabij.

Mercedes ML, ik en Martin erin,

Wat is een levende broer, oké, en jij?

Muziek stroomt voor arbeid, patrouillesirenes,

Sinds mijn kindertijd waait het me als een blad in de wind.

Als je een stap vooruit zet, wees dan niet bang.

Hier met wapens, diefstal, en geen stront duwen.

In het kruiszegel zijn de jouwe stil,

En je loeit hier al sinds de tijd van Iljitsj.

En we jagen al een lange tijd en de hele grijze kop,

Er is geen manier om hier opnieuw te beginnen.

Laat de scheiding strooisel zingen voor de geit,

En we laten onze rug niet zakken in de wereld van afgescheidenheid.

Wie betaalt de weg naar mij in mijn lente.

Ik ben moe, broer.

Ik ben zonder benen, zonder armen,

Refrein:

Weinig wegen gereisd, maar duisternis van fouten,

Onder de sirenes van vuilnis gaan we de mist in.

De honden blaften rond, maar de karavaan bewoog,

Misschien was ik ergens onbeleefd, hè?

Weinig wegen gereisd, maar duisternis van fouten,

Onder de sirenes van vuilnis gaan we de mist in.

De honden blaften rond, maar de karavaan bewoog,

Misschien was ik ergens onbeleefd, hè?

Ik herinner me dat mijn handen onder het bloed zaten, ik wilde roken,

Iemand schreef een bekentenis, maar ik sprak niet.

Dan is er één afdaling, geen reling.

Mijn hart heeft me altijd gezegd dat je het wilt nemen.

Ik herinner me uit de kindertijd verwennerij, benen in verwantschap,

Maar zoals gewoonlijk zetten ze iedereen gevangen voor diefstal.

Ik herinner me de eerste oren, ik herinner me de eerste slurf,

Ik herinner me dat vuilnis werd gewurgd omdat het onder de bladeren wreef.

Toen kwamen ze onder kneden, een rechtszaak,

Ze bazaar iets, doorstonden het, en ik ging niet naar de bazaar.

Wat ga je de rechtbank vertellen, Mekhryakov, ik ben hier.

Ze verdomd roekeloos, luister, edelachtbare.

Ik ben vrij en het is lente, maar duv bi wist het

Jaren gingen verloren in de zone, ik wist niet de terugkoop.

Hier zitten voordelen aan, ik heb leren leven,

Ik zwijg liever dan dat ik spreek.

Refrein:

Weinig wegen gereisd, maar duisternis van fouten,

Onder de sirenes van vuilnis gaan we de mist in.

De honden blaften rond, maar de karavaan bewoog,

Misschien was ik ergens onbeleefd, hè?

Weinig wegen gereisd, maar duisternis van fouten,

Onder de sirenes van vuilnis gaan we de mist in.

De honden blaften rond, maar de karavaan bewoog,

Misschien was ik ergens onbeleefd, hè?

december, 2015.