До конца - TRUEтень

И твой билет в облака уже кем-то куплен.

Замоскворецкую брусчатку измеряют ступни.

Тухнем в одиночестве и гаснут звёзды —

Разрушается наш мир, который мы создали.

Отражение лица в этой мутной луже.

Быть с тобою до конца никому не нужно уже.

С ужасом глаза принимают реальность.

Наш союз под небесами был, что-то сломалось.

В полуночных диалогах шаги по набережной.

Снова строишь недотрогу, за*бала уже.

Ты пойми — это конец, и терпение лопнуло.

Перемешались на лице твоём слёзы и сопли.

А я, тону в твоих глазах, небесно-синих.

Если было что не так, то, пох*й, прости меня.

Ты была моим стимулом, глубиной моих мыслей.

Перечислять все эти эпитеты не хватит жизни мне.

Припев:

Я с тобою до конца не поставлю точку.

Выйдем с тобой из-под венца, ты родишь мне дочку.

Я утром отсыпаюсь, на работу в ночь мне.

На безымянных — два кольца;

глазунья, пончики.

Я с тобою до конца не поставлю точку.

Выйдем с тобой из-под венца, ты родишь мне дочку.

Я утром отсыпаюсь, на работу в ночь мне.

На безымянных — два кольца;

посуда, борщ, *ля!

Мелькнуло в темноте твоё синее платье.

В лабиринтах серых стен искать тебя хватит.

Натиск всех этих страстей, буря эмоций.

Твоя улыбка для меня, как свет в оконце.

Играют дети у пруда, у плакучей ивы.

И ты ругаешься, когда — такая красивая.

Со всем просила завязать меня, вроде завязывал.

Не бывает никогда ведь так, чтоб всё и сразу.

И раскидывал в уме своём былые действия,

Но ты снова уходила куда-то по лестнице.

Слышу, хлопнула внизу дверь подъездная.

А я, чисто так люблю тебя, как-то по-детски.

Я неделю для тебя никого не обкрадывал.

Чёрно-белой ты, судьбы моей — яркая радуга.

Каждый день тебя всё больше мне хочется радовать.

Посмотри в мои глаза… Ну, правда ведь!

Припев:

Я с тобою до конца не поставлю точку.

Выйдем с тобой из-под венца, ты родишь мне дочку.

Я утром отсыпаюсь, на работу в ночь мне.

На безымянных — два кольца;

глазунья, пончики.

Я с тобою до конца не поставлю точку.

Выйдем с тобой из-под венца, ты родишь мне дочку.

Я утром отсыпаюсь, на работу в ночь мне.

На безымянных — два кольца;

посуда, борщ, *ля!

Декабрь, 2015.

En iemand heeft je ticket naar de wolken al gekocht.

Zamoskvoretskaya-straatstenen worden gemeten aan de voeten.

We gaan alleen naar buiten en de sterren gaan uit -

Onze wereld die we hebben gecreëerd, wordt vernietigd.

Weerspiegeling van een gezicht in deze modderige plas.

Niemand hoeft tot het einde bij je te zijn.

Met afgrijzen aanvaarden de ogen de werkelijkheid.

Onze vereniging onder de hemel was, er brak iets.

In middernachtelijke dialogen, stappen langs de dijk.

Wederom bouw je een gevoelige, voor de * bal al.

Je begrijpt - dit is het einde en het geduld is op.

Tranen en snot vermengden zich op je gezicht.

En ik, verdrinkend in je ogen, hemelsblauw.

Als er iets mis was, vergeef me dan.

Je was mijn stimulans, de diepte van mijn gedachten.

Het is niet genoeg voor mijn leven om al deze scheldwoorden op te sommen.

Refrein:

Ik zal geen einde aan je maken tot het einde.

We zullen met jou onder de kroon uit gaan, je zult mijn dochter baren.

Ik slaap 's ochtends, ik ga 's avonds naar mijn werk.

Op de naamloze - twee ringen;

gebakken eieren, donuts.

Ik zal geen einde aan je maken tot het einde.

We zullen met jou onder de kroon uit gaan, je zult mijn dochter baren.

Ik slaap 's ochtends, ik ga 's avonds naar mijn werk.

Op de naamloze - twee ringen;

gerechten, borsjt, *la!

Je blauwe jurk flitste in de duisternis.

Het is genoeg om je te zoeken in de labyrinten van grijze muren.

De aanval van al deze passies, een storm van emoties.

Je glimlach is als een licht in het raam voor mij.

Kinderen spelen bij de vijver, bij de treurwilg.

En je vloekt als je zo mooi bent.

Ze vroeg me om me met alles vast te binden, het leek alsof ze het aan het vastbinden was.

Het gebeurt nooit dat alles tegelijk gebeurt.

En verstrooide acties uit het verleden in zijn geest,

Maar je ging weer ergens langs de trap.

Beneden hoor ik de voordeur dichtslaan.

En ik, puur zo hou van je, op de een of andere manier kinderachtig.

Ik heb al een week niemand beroofd.

Je bent zwart en wit, mijn lot is een heldere regenboog.

Elke dag wil ik je meer en meer plezieren.

Kijk in mijn ogen... Nou, het is waar!

Refrein:

Ik zal geen einde aan je maken tot het einde.

We zullen met jou onder de kroon uit gaan, je zult mijn dochter baren.

Ik slaap 's ochtends, ik ga 's avonds naar mijn werk.

Op de naamloze - twee ringen;

gebakken eieren, donuts.

Ik zal geen einde aan je maken tot het einde.

We zullen met jou onder de kroon uit gaan, je zult mijn dochter baren.

Ik slaap 's ochtends, ik ga 's avonds naar mijn werk.

Op de naamloze - twee ringen;

gerechten, borsjt, *la!

december, 2015.