Storm - TrollfesT, Vanvidd

En stund var gått sia skuta dro

Mannskapet svettet og bølgene slo

Vi fulgte kursen for fulle seil

Uvisse om at en storm var på vei

Himmelen åpnet seg

Vi klamret oss til stag og spleis

Styrmannen druknet, og masten brakk

Helvete våknet denne natt

Kyklopisk tordendrønn

Kapteinen ba sin siste bønn

Aldri om vi kommer fra med livet i behold

Fanden gir og fanden tar

Glem det liv som en gang var

Fandens giv for nattens nød

Før vi våkner skal vi dø!

Etter mange timer i stormens vrede

Nådde skipet endelig havn

Stanken av gjenglemt, fremfaren aske

Vekket frykten i alle mann

Storm!

Vi fant et vertshus og slo oss ned

Her kunne alle ta en øl i fred

Jeg kom ved uhell til å velte et glass

Og det var slik det hele gikk i dass

Never fløy fra hver en kant

Mens flasker knuste og blodet rant

Kokken slo ut tenna på en møy han tok for fant

Rundjulte rømte vi med lommer fylt av husets dram

Men fra havna så vi skipet seile fra oss alle mann

Fanden gir og fanden tar

Glem det liv som en gang var

Fandens giv for nattens nød

Før vi våkner skal vi dø!

Een tijdje was het schip vertrokken

De bemanning zweette en de golven sloegen

Wij volgden de cursus voor volle zeilen

Niet zeker of er een storm op komst is

De hemel ging open

We klampten ons vast aan steunen en splitsingen

De roerganger verdronk en de mast brak

De hel werd die nacht wakker

Cyclopische onweersbui

De kapitein zei zijn laatste gebed

Nooit als we komen met een intact leven

De duivel geeft en de duivel neemt

Vergeet het leven dat het ooit was

Geef de duivel voor de nood van de nacht

Voordat we wakker worden, gaan we dood!

Na vele uren in de toorn van de storm

Het schip bereikte eindelijk de haven

De stank van vergeten, opgestegen as

Wekte de angst in elke man

Storm!

We hebben een herberg gevonden en zijn neergestreken

Hier kon iedereen in alle rust een biertje drinken

Ik heb per ongeluk een glas omgegooid

En zo ging het allemaal

Nooit gevlogen vanaf elke rand

Terwijl flessen verbrijzeld en bloed vloeide

De chef-kok draaide zijn tanden op een meisje dat hij had gevonden

We ontsnapten rond Kerstmis met zakken gevuld met de dram van het huis

Maar vanuit de haven zagen we het schip van ons allemaal wegvaren man

De duivel geeft en de duivel neemt

Vergeet het leven dat het ooit was

Geef de duivel voor de nood van de nacht

Voordat we wakker worden, gaan we dood!