Throes of Perdition - Trivium

Blind-folded and gagged, stood waiting

With the whole world my firing squad

At the edge of the world I’m faced out

Staring the sun right in the eye

Vultures circle above,

Hyenas mocking the kill,

Excrement drooling down their chins

Atop the cliffs I look down,

Into the starving hell-mouth

The rabid foam crashes hard on its teeth

Their mouth’s salivate

Fantasizing my gruesome ending,

This world looks down upon

A man who can stand on his own two feet

As they’re feeding their guns: «ready, aim»

They say I’ll live, if I die for their cause

Living under the rule

Of fellow Cro-Magnon fool

They fear who leads and will kill to stay still

Their mouth’s salivate

Fantasizing my gruesome ending,

This world looks down upon

A man who can stand on his own two feet

Without eating from their claws

Life feels like Hell should

This Hell’s so cold

Pull another knife out,

Stick it with rest of them

When my back is full,

Turn me around to face it Such melancholy, burning the stars from skies

As we melt, drowning inside

Their bloodied eyes

Hope is ravaged, running from lacerations

Sob so heavily, we choke, then we die

Die

Life feels like Hell should

This Hell’s so cold

Pull another knife out,

Stick it with rest of them

When my back is full

Turn me around to face it Sob so heavily, we choke,

Then we die

Geblinddoekt en gekneveld, stond te wachten

Met de hele wereld mijn vuurpeloton

Aan de rand van de wereld word ik geconfronteerd

De zon recht in de ogen staren

Gieren cirkelen boven,

Hyena's bespotten de moord,

Uitwerpselen kwijlen langs hun kin

Bovenop de kliffen kijk ik naar beneden,

In de uitgehongerde hel-mond

Het hondsdolle schuim beukt hard op zijn tanden

Hun mond kwijlt

Fantaseren over mijn gruwelijke einde,

Deze wereld kijkt neer op

Een man die op eigen benen kan staan

Terwijl ze hun wapens voeren: «klaar, richten»

Ze zeggen dat ik zal leven, als ik sterf voor hun zaak

Leven onder de regel

Van mede-Cro-Magnon-dwaas

Ze zijn bang wie leidt en zal doden om stil te blijven

Hun mond kwijlt

Fantaseren over mijn gruwelijke einde,

Deze wereld kijkt neer op

Een man die op eigen benen kan staan

Zonder uit hun klauwen te eten

Het leven voelt zoals de hel zou moeten

Deze hel is zo koud

Trek een ander mes uit,

Plak het bij de rest van hen

Als mijn rug vol is,

Draai me om om het onder ogen te zien Zo melancholisch, de sterren brandend vanuit de lucht

Terwijl we smelten, verdrinken we van binnen

Hun bebloede ogen

Hoop is verwoest, op de vlucht voor snijwonden

Snik zo zwaar, we stikken, dan gaan we dood

Dood gaan

Het leven voelt zoals de hel zou moeten

Deze hel is zo koud

Trek een ander mes uit,

Plak het bij de rest van hen

Als mijn rug vol is

Draai me om om het onder ogen te zien Snik zo zwaar, we stikken,

Dan gaan we dood