Accovacciata gigante - Tre Allegri Ragazzi Morti

Dove sei forse ti vedo

Accovacciata gigante

Dietro la duna non ti accorgi

Spuntano le scarpe

Faccio il giro ti guardo intera non ci sei

Ma mica è vero

Accovacciata gigante

Sulla tua schiena

Cammino quasi fino a sera

Senza pensar prima com’era

Senza pensar come faremo

Quando brina poi ritorneremo

Dove sei forse ti credo

Accovacciata gigante

Sopra la marea non te ne accorgi

Spuntano le gambe

Ti cerco intera e se sono in apnea non ci sei

Ma mica è vero

Accovacciata gigante

Sulle tue spalle

Riposo quasi fino a sera

Senza pensar prima com’era

Senza pensare cosa è stato

Quel rumore che poi ci ha rovesciato

Amore mio rimorso

Faccio quello che mi chiedi

Prendo un pianeta uguale a noi

Ti tocco continuamente per ridere con te

Due giovani di cane

Sì che ci vuol poco a ritrovarsi

Le nostre memorie

Qualcosa sboccia

Posso giocare col presente

Lo fai anche tu

Se non c'è l’acqua giusta

Qualcuno sbrocca qualcuno salta

Domani già si parte verso un nuovo stile

È solo una formalità

Un cambio di costume uno scambio di fuochi

Il tuo profumo mi riporta indietro

Adesso sono un ladro

Non ho paura di niente

Di come mi guardi se

Di come mi prendi se

Un uovo di cristallo

Dentro ad uno scrigno d’oro

Nel corpo di una pianta

Che ha tremila anni almeno e io la guardo

E poi provare le ali di legno

E di pelle di cane

Per stare nel cielo infinito

Che è solo un disegno

Waar ben je misschien zie ik je

Gigantisch hurken

Achter het duin merk je niks van

Schoenen springen eruit

Ik ga rond ik kijk naar je heel je bent er niet

Maar dat is niet waar

Gigantisch hurken

Op je rug

Ik loop bijna tot de avond

Zonder na te denken over hoe het vroeger was

Zonder na te denken hoe we het gaan doen

Als het vriest, komen we terug

Waar ben je misschien geloof ik je

Gigantisch hurken

Boven het tij merk je het niet

Benen ontspruiten

Ik zoek je heel en als ik in apneu ben, ben je er niet

Maar dat is niet waar

Gigantisch hurken

Op je schouders

Rust bijna tot de avond

Zonder na te denken over hoe het vroeger was

Zonder na te denken wat het was

Dat geluid dat ons toen omver wierp

Mijn liefdesberouw

Ik doe wat je me vraagt

Ik neem een ​​planeet zoals wij

Ik raak je de hele tijd aan om met je te lachen

Twee jonge hond

Ja, er is weinig voor nodig om elkaar te vinden

Onze herinneringen

Er bloeit iets

Ik kan spelen met het heden

Jij ook

Als er niet het juiste water is

Iemand sbrocca iemand springt

Morgen gaan we al op weg naar een nieuwe stijl

Het is maar een formaliteit

Een verandering van kostuum, een vuurgevecht

Je parfum brengt me terug

Ik ben nu een dief

ik ben nergens bang voor

Hoe kijk je naar me als

Hoe neem je me mee als?

Een kristallen ei

In een gouden kist

In het lichaam van een plant

Die minstens drieduizend jaar oud is en ik kijk ernaar

En probeer dan de houten vleugels

En hondenhuid

Om in de oneindige lucht te blijven

Dat is maar een tekening