Released at Last - Trail Of Tears

It is not how you think it is

Believe in me

No, strangled yet released

Of all your victims, you had to choose me

You stole my glow, you stole my all…

But turn your back once more and you’ll regret it forevermore

They are the victims, not you

That’s why I released you

You stole my glow to a crime that’s the way of living

To give and take, without break, like a flower needs water

No, strangled yet released

Of all your victims, you had to choose me

Strange it seems, that in all my clearness

I was unable to foresee the thing that should not grow in me

Don’t know how to love, before you have hated

Don’t know how to give, before you have taken

And if you heard the story of my tears, you would be understanding

Strange it seems, that in all my clearness

I was unable to foresee the thing that should not grow in me

Now take aim at the centre, for you to understand

Just how much I ache to release the trace of anger inside of me

And you’ll never feel strangled again

Just heading forward with your all and everything…

Yes, released at last!

Of all your victims, you still did choose me

Release your fears, release yourself!

'Cause then and only then you’ll be my all and everything

And you’ll never feel strangled again

Just heading forward with your all and everything…

Het is niet zoals je denkt dat het is

Geloof in mij

Nee, gewurgd en toch vrijgelaten

Van al je slachtoffers moest je mij kiezen

Je stal mijn gloed, je stal mijn alles...

Maar draai je nog een keer de rug toe en je zult er voor altijd spijt van krijgen

Zij zijn de slachtoffers, niet jij

Daarom heb ik je vrijgelaten

Je stal mijn gloed voor een misdaad, dat is de manier van leven

Geven en nemen, zonder pauze, zoals een bloem water nodig heeft

Nee, gewurgd en toch vrijgelaten

Van al je slachtoffers moest je mij kiezen

Vreemd lijkt het, dat in al mijn duidelijkheid

Ik kon niet voorzien wat niet in mij zou moeten groeien

Weet niet hoe lief te hebben, voordat je hebt gehaat

Weet niet hoe je moet geven, voordat je hebt genomen

En als je het verhaal van mijn tranen had gehoord, zou je het begrijpen

Vreemd lijkt het, dat in al mijn duidelijkheid

Ik kon niet voorzien wat niet in mij zou moeten groeien

Richt nu op het midden, zodat je het begrijpt

Hoeveel pijn ik er van heb om het spoor van woede in mij los te laten?

En je zult je nooit meer gewurgd voelen

Gewoon doorgaan met je alles en nog wat...

Ja, eindelijk vrijgegeven!

Van al je slachtoffers heb je toch voor mij gekozen

Laat je angsten los, laat jezelf los!

Want dan en alleen dan zul je mijn alles en nog wat zijn

En je zult je nooit meer gewurgd voelen

Gewoon doorgaan met je alles en nog wat...