Ecstatic - Trail Of Tears

A new dimension of might

Incomprehensible sight

Confusion and lips painted red

Intensions to feed of your needs

A tear is spilled in the city of sin

A new dimension of might

Incomprehensible sight

A beauty so vast and unreal

The voices they whispered to me

Come indulge in the ecstasy

I see de shadows of the light

Dark refletions of delightful grace

Prepare for me

Call me insane ´cause I whorship the sinners

All my visions they will be in vain

You need me in order to feel complete

I´ll be here to serve and fullfil your needs

Distractions are no longer here

My heart explodes as I feel you touch

Forcing me to take part in your lust

Distractions are no longer here

I felt my emotional scars healing

and welcomed a preasure so pure

A natural intoxications has taken a chockhold on me

The evidence is running red across

Your floor like rivers of guilt

Sovereign yet so possessed

by their denial

Unable to justify

Shed one last tear and treat your own fear

Your memories bleed.

Oblivion is near

So I wiped off the blade once more

as I cried out for mercy

Jugde me not

I am only human after all

The visions tear me to pieces

Someone save me

Een nieuwe dimensie van macht

Onbegrijpelijk zicht

Verwarring en lippen rood geverfd

Intensies om aan uw behoeften te voldoen

Er wordt een traan gemorst in de stad van de zonde

Een nieuwe dimensie van macht

Onbegrijpelijk zicht

Een schoonheid zo groots en onwerkelijk

De stemmen die ze tegen me fluisterden

Kom genieten van de extase

Ik zie de schaduwen van het licht

Donkere reflecties van heerlijke genade

Bereid je voor op mij

Noem me gek, want ik aanbid de zondaars

Al mijn visioenen zullen tevergeefs zijn

Je hebt me nodig om je compleet te voelen

Ik zal hier zijn om te dienen en aan uw behoeften te voldoen

Afleiding is er niet meer

Mijn hart explodeert als ik je voel aanraken

Mij ​​dwingen om deel te nemen aan je lust

Afleiding is er niet meer

Ik voelde mijn emotionele littekens genezen

en verwelkomde een plezier zo puur

Een natuurlijke intoxicatie heeft me in de ban gehouden

Het bewijs loopt rood door

Je vloer als rivieren van schuld

Soeverein en toch zo bezeten

door hun ontkenning

Kan niet rechtvaardigen

Laat nog een laatste traan vallen en behandel je eigen angst

Je herinneringen bloeden.

De vergetelheid is nabij

Dus ik veegde het mes nog een keer af

terwijl ik om genade schreeuwde

Beoordeel me niet

Ik ben tenslotte ook maar een mens

De visioenen scheuren me aan stukken

Iemand red me