In Frustration`s Web - Trail Of Tears

Cross my bridge of thoughts,

in order to explore.

Confront the lost intentions,

in order to behold the multitude of anguish

that dwell inside of me.

Just turn your head this way

and hopefully you’ll see.

Break your wall and make yourself see,

what’s behind is strong enough to break free.

But you know what you have and not what you get,

so I know how you feel.

I struggle to decide

which agony to choose.

For better or for worse…

No matter, I still lose.

Their smiles, deceiving…

No point to run away.

In my final hour it makes no difference what I say.

I am entangled within Frustration’s web.

Deprived by reason, deprived by common sense.

Grant me at least a fraction of your stupendous grace,

and I’ll be waiting…

Confront the lost intentions,

in order to behold the multitude of anguish

that dwell inside of me.

Just turn you head this way,

and hopefully you’ll see.

You should have swallowed your pride,

and I would drip essence of my strength through love.

But now it’s too late, now it’s too late…

Steek mijn gedachtenbrug over,

om te verkennen.

Confronteer de verloren bedoelingen,

om de veelheid van angst te aanschouwen

die in mij wonen.

Draai gewoon je hoofd deze kant op

en hopelijk zul je het zien.

Breek je muur en laat jezelf zien,

wat erachter zit, is sterk genoeg om los te breken.

Maar je weet wat je hebt en niet wat je krijgt,

dus ik weet hoe je je voelt.

Ik heb moeite om te beslissen

welke pijn je moet kiezen.

In voor-en tegenspoed…

Het maakt niet uit, ik verlies nog steeds.

Hun glimlach, bedrieglijk...

Geen zin om weg te rennen.

In mijn laatste uur maakt het niet uit wat ik zeg.

Ik ben verstrikt in het web van Frustration.

Beroofd door reden, beroofd door gezond verstand.

Schenk mij tenminste een fractie van uw ontzagwekkende genade,

en ik zal wachten...

Confronteer de verloren bedoelingen,

om de veelheid van angst te aanschouwen

die in mij wonen.

Draai je hoofd maar deze kant op,

en hopelijk zul je het zien.

Je had je trots moeten inslikken,

en ik zou de essentie van mijn kracht door liefde laten druppelen.

Maar nu is het te laat, nu is het te laat...