Marina - Toquinho

Lembras-te das pescarias

Nas pedras das Três-Marias

Lembras-te, Marina?

Na navalha dos mariscos

Teus pés corriam ariscos

Valente menina!

Crescia na beira-luz

O papo dos baiacus

Que pescávamos

E nas vagas matutinas

Chupávamos tangerinas

E vagávamos…

Tinhas uns peitinhos duros

E teus beicinhos escuros

Flauteavam valsas

Valsas ilhoas!

vadio

Eu procurava, no frio

De tuas calças

E te adorava;

sentia

Teu cheiro a peixe, bebia

Teu bafo de sal

E quantas vezes, precoce

Em vão, pela tua posse

Não me saí mal…

Deixavas-me dessa luta

Uma adstringência de fruta

De suor, de alga

Mas sempre te libertavas

Com doidas dentadas bravas

Menina fidalga!

Foste minha companheira

Foste minha derradeira

Única aventura?

Que nas outras criaturas

Não vi mais meninas puras

Menina pura.

Herinner je je het vissen nog?

Op de stenen van de Drie Marias

Weet je nog, Marina?

Op het zeevruchtenscheermes

Je voeten liepen schichtig

Moedige meid!

Het groeide op de rand van het licht

De puffer talk

dat we visten

En 's ochtends vacatures

we hebben mandarijnen gezogen

En we dwaalden...

Je had harde tieten

En je donkere pruillip

gecanneleerde walsen

Eiland walsen!

zwerver

Ik was aan het kijken, in de kou

van je broek

Ik hield van je;

voelde

Je geur van vis, ik dronk

Je zoute adem

En hoe vaak, vroeg?

Tevergeefs, voor uw bezit

ik heb het niet slecht gedaan...

Je verliet me van dit gevecht

Astringentie van fruit

Van zweet, van zeewier

Maar je was altijd vrij

Met gekke tandjes

Zachte meid!

jij was mijn metgezel

je was mijn laatste

enkel avontuur?

dan in andere wezens

Ik zag geen pure meisjes meer

Puur meisje.