Aquarela - Toquinho

Numa folha qualquer eu desenho um sol amarelo

E com cinco ou seis retas é fácil fazer um castelo

Corro o lápis em torno da mão e me dou uma luva

E se faço chover, com dois riscos tenho um guarda-chuva

Se um pinguinho de tinta cai num pedacinho azul do papel

Num instante imagino uma linda gaivota a voar no céu

Vai voando, contornando a imensa curva norte-sul

Vou com ela viajando Havaí, Pequim ou Istambul

Pinto um barco a vela branco navegando

É tanto céu e mar num beijo azul

Entre as nuvens vem surgindo um lindo avião rosa e grená

Tudo em volta colorindo, com suas luzes a piscar

Basta imaginar e ele está partindo, sereno e lindo

E se a gente quiser ele vai pousar

Numa folha qualquer eu desenho um navio de partida

Com alguns bons amigos bebendo de bem com a vida

De uma América a outra consigo passar num segundo

Giro um simples compasso e num círculo eu faço o mundo

Um menino caminha e caminhando chega no muro

E ali logo em frente a esperar pela gente o futuro está

E o futuro é uma astronave que tentamos pilotar

Não tem tempo nem piedade nem tem hora de chegar

Sem pedir licença muda nossa vida

Depois convida a rir ou chorar

Nessa estrada não nos cabe conhecer ou ver o que virá

O fim dela ninguém sabe bem ao certo onde vai dar

Vamos todos numa linda passarela

De uma aquarela que um dia enfim

Descolorirá

Numa folha qualquer eu desenho um sol amarelo

Que descolorirá

E com cinco ou seis retas é fácil fazer um castelo

Que descolorirá

Giro um simples compasso e num círculo eu faço o mundo

Que descolorirá

Op elk vel teken ik een gele zon

En met vijf of zes rechte lijnen is het gemakkelijk om een ​​kasteel te maken

Ik laat het potlood om mijn hand lopen en ik geef mezelf een handschoen

En als ik het laat regenen, heb ik met twee risico's een paraplu

Als er een beetje inkt op een blauw stuk papier druppelt

In een oogwenk stel ik me een prachtige zeemeeuw voor die in de lucht vliegt

Het gaat vliegen, het omzeilen van de immense noord-zuid bocht

Ik ga met haar op reis naar Hawaï, Peking of Istanbul

Ik schilder een witte zeilboot zeilen

Het is zoveel lucht en zee in een blauwe kus

Tussen de wolken verrijst een prachtig roze en granaat vlak

Rondom kleurend, met knipperende lichten

Stel je voor en hij vertrekt, sereen en mooi

En als we het willen, zal het landen

Op elk blad teken ik een vertrekschip

Met een paar goede vrienden goed drinken met het leven

Van het ene Amerika naar ik kan het in een seconde doorgeven

Ik draai een simpele balk en in een cirkel maak ik de wereld

Een jongen loopt en lopend arriveert bij de muur

En recht vooruit wachtend op ons is de toekomst:

En de toekomst is een ruimteschip dat we proberen te besturen

Er is geen tijd, geen genade, geen tijd om aan te komen

Zonder toestemming te vragen verandert ons leven

Dan nodigt uit om te lachen of te huilen

Op deze weg is het niet aan ons om te weten of te zien wat er gaat komen

Haar einde, niemand weet zeker waar het toe zal leiden

Laten we met z'n allen op een mooie catwalk gaan

Van een aquarel die op een dag eindelijk

zal verkleuren

Op elk vel teken ik een gele zon

dat zal verkleuren

En met vijf of zes rechte lijnen is het gemakkelijk om een ​​kasteel te maken

dat zal verkleuren

Ik draai een simpele balk en in een cirkel maak ik de wereld

dat zal verkleuren