Acquarello - Toquinho

Numa folha qualquer eu desenho um sol amarelo

E com cinco ou seis retas é fácil fazer um castelo

Com o lápis em torno da mão eu me dou uma luva

E se faço chover com dois riscos tenho um guarda-chuva

Se um pinguinho de tinta cai num pedacinho azul do papel

Num instante imagino uma linda gaivota a voar no céu

Vai voando

Contornando a imensa curva norte e Sul

Vou com ela viajando

Havai, Pequim ou Istambul

Pinto um barco à vela branco navegando

À tanto o céu e mar num beijo azul

Entre as nuvens vem surgindo um lindo avião rosa e grená

Tudo em volta colorindo com as suas luzes a piscar

Basta imaginar e ele está partindo sereno e lindo

Se a gente quiser ele vai pousar

Numa folha qualquer eu desenho um navio de partida

Com alguns bons amigos bebendo de bem com a vida

De uma América à outra eu consigo passar num segundo

Giro um simples compasso e num círculo em faço o mundo

Um menino caminha e caminhando chega no muro

E ali logo em frente a esperar pela gente o futuro está

E o futuro é uma astronave que tentamos pilotar

Não tem tempo nem piedade nem tem hora de chegar

Sem pedir licença muda a nossa vida e depois convida a rir ou chorar

Nessa estrada não nos cabe conhecer ou ver o que virá

O fim dela ninguêm sabe bem ao certo onde vai dar

Vamos todos numa linda passarela de uma aquarela

Que um dia enfim descolorirá

Numa folha qualquer eu desenho um Sol amarelo (que descolorirá)

E com cinco ou seis retas é fácil fazer um castelo (que descolorirá)

Giro um simples compasso num círculo eu faço o mundo (que descolorirá)

Op elk vel teken ik een gele zon

En met vijf of zes rechte lijnen is het gemakkelijk om een ​​kasteel te maken

Met het potlood om mijn hand geef ik mezelf een handschoen

En als ik het laat regenen met twee risico's, heb ik een paraplu

Als er een beetje inkt op een klein blauw stukje papier druppelt

In een oogwenk stel ik me een prachtige zeemeeuw voor die in de lucht vliegt

ga vliegen

Om de enorme noord- en zuidbocht heen

Ik ga met haar op reis

Hawaï, Peking of Istanbul

Ik schilder een witte zeilboot zeilen

Zo lang de lucht en de zee in een blauwe kus

Tussen de wolken verrijst een prachtig roze en granaat vlak

Overal om hem heen, kleurend met zijn knipperende lichtjes

Stel je voor en hij vertrekt sereen en mooi

Als we het willen, zal het landen

Op elk blad teken ik een vertrekschip

Met een paar goede vrienden goed drinken met het leven

Van het ene Amerika naar het andere kan ik in een oogwenk passeren

Ik draai een eenvoudige balk en in een cirkel maak ik de wereld

Een jongen loopt en lopend arriveert bij de muur

En recht vooruit wachtend op ons is de toekomst:

En de toekomst is een ruimteschip dat we proberen te besturen

Er is geen tijd, geen genade, geen tijd om aan te komen

Zonder toestemming te vragen, verandert het ons leven en nodigt het ons uit om te lachen of te huilen

Op deze weg is het niet aan ons om te weten of te zien wat er gaat komen

Niemand weet zeker waar het zal eindigen

Laten we met z'n allen op een prachtige aquarel catwalk gaan

Die ene dag zal eindelijk verkleuren

Op elk vel teken ik een gele zon (die zal verkleuren)

En met vijf of zes rechte lijnen is het gemakkelijk om een ​​kasteel te maken (dat verkleurt)

Ik draai een eenvoudige balk in een cirkel Ik maak de wereld (die zal verkleuren)