Free Bands - Tony Williams

This city never sleeps

I hear the people walk by when it’s late

Sirens bleed through my windowsill

I can’t close my eyes

Don’t control what I’m into

This tower is alive

The lights that blind keep me awake

Hood up and lace untied

Sleep fills my mind

Can’t control what I’m into

London calls me a stranger, a traveller

This is now my home, my home (Woo!)

I’m burning on the back street

Stuck here sitting in the backseat

I’m blazing on the street

What I do isn’t up to you

And if the city never sleeps, then that makes two

The pavement is my friend

It will take me where I need to go

I find it trips me up

And puts me down

This is not what I’m used to

The shop across the road

Fulfills my needs and gives me company

When I need it

Voices speak through my walls

I don’t think I’m gonna make it

Past tomorrow

London calls me a stranger, a traveller

This is now my home, my home (Woo!)

I’m burning on the back street

Stuck here sitting in the backseat

I’m blazing on the street

What I do isn’t up to you

And if the city never sleeps, then that makes two

And my lungs hurt, and my ears bled

With the sound of the city life echoed in my head

Do I need this to keep me alive?

The traffic stops and starts, but I need to move along

London calls me a stranger

This is not my home, home

I’m burning on the back street

Stuck here sitting in the backseat

I’m blazing on the street

What I do isn’t up to you

And if the city never sleeps, then that makes two

Deze stad slaapt nooit

Ik hoor de mensen voorbij lopen als het laat is

Sirenes loeien door mijn vensterbank

Ik kan mijn ogen niet sluiten

Heb geen controle over wat ik leuk vind

Deze toren leeft

De lichten die verblinden houden me wakker

Capuchon op en veter los

Slaap vult mijn geest

Ik heb geen controle over wat ik leuk vind

Londen noemt me een vreemdeling, een reiziger

Dit is nu mijn huis, mijn huis (Woo!)

Ik brand in de achterstraat

Zit hier vast op de achterbank

Ik brand op straat

Wat ik doe, is niet aan jou

En als de stad nooit slaapt, dan zijn dat er twee

De stoep is mijn vriend

Het brengt me waar ik heen moet

Ik merk dat het me irriteert

En zet me neer

Dit is niet wat ik gewend ben

De winkel aan de overkant

Vervult mijn behoeften en geeft me gezelschap

Wanneer ik het nodig heb

Stemmen spreken door mijn muren

Ik denk niet dat ik het ga redden

Morgen voorbij

Londen noemt me een vreemdeling, een reiziger

Dit is nu mijn huis, mijn huis (Woo!)

Ik brand in de achterstraat

Zit hier vast op de achterbank

Ik brand op straat

Wat ik doe, is niet aan jou

En als de stad nooit slaapt, dan zijn dat er twee

En mijn longen deden pijn en mijn oren bloedden

Met het geluid van het stadsleven weergalmde in mijn hoofd

Heb ik dit nodig om me in leven te houden?

Het verkeer stopt en begint, maar ik moet verder

Londen noemt me een vreemdeling

Dit is niet mijn huis, thuis

Ik brand in de achterstraat

Zit hier vast op de achterbank

Ik brand op straat

Wat ik doe, is niet aan jou

En als de stad nooit slaapt, dan zijn dat er twee