The Hitter - Tom Jones

Come to the door Ma, and unlock the chain

I was just passin' through and got caught in the rain

There’s nothing I want, nothin' that you need say

Just let me lie down for a while and I’ll be on my way?

I was no more than a kid when you put me on the Southern Queen

With the police on my back I fled to New Orleans

I fought in the dockyards and with the money I made

I knew the fight was my home and blood was my trade

Baton Rouge, Poncitoula, and Lafayette town

Well they paid me their money Ma I knocked the men down

I did what I did well it come easily

Restraint and mercy Ma were always strangers to me

I fought champion Jack Thompson in a field full of mud

Rain poured through the tent to the canvas and mixed with our blood

In the twelfth I slipped my tongue over my broken jaw

I stood over him and pounded his bloody body into the floor

Well the bell rang and rang and still I kept on

'Till I felt my glove leather slip 'tween his skin and bone

Then the women and the money came fast and the days I lost track

The women red, the money green, but the numbers were black

I fought for the men in their silk suits to lay down their bets

I took my good share Ma, I have no regrets

Then I took the fix at the state armory with big John McDowell

From high in the rafters I watched myself fall

As he raised his arm my stomach twisted and the sky it went black

I stuffed my bag with their good money and I never looked back

Understand, in the end Ma every man plays the game

If you know me one different then speak out his name

Ma if my voice now you don’t recognize

Then just open the door and look into your dark eyes

I ask of you nothin', not a kiss not a smile

Just open the door and let me lie down for a while

Now the gray rain’s fallin' and my ring fightin’s done

So in the work fields and alleys I take all who’ll come

If you’re a better man than me then just step to the line

Now there’s nothin' I want Ma nothin' that you need say

Just let me lie down for a while and I’ll be on my way

Tonight in the shipyard a man draws a circle in the dirt

I move to the center and I take off my shirt

I study him for the cuts, the scars, the pain

Man, nor the time can erase

I move hard to the left and I strike to the face

Kom naar de deur, ma, en ontgrendel de ketting!

Ik was net op doorreis en werd betrapt in de regen

Er is niets dat ik wil, niets dat je hoeft te zeggen

Laat me gewoon even liggen en ik ben op weg?

Ik was niet meer dan een kind toen je me op de Southern Queen zette

Met de politie op mijn rug vluchtte ik naar New Orleans

Ik vocht in de scheepswerven en met het geld dat ik verdiende

Ik wist dat het gevecht mijn thuis was en dat bloed mijn beroep was

Baton Rouge, Poncitoula en de stad Lafayette

Nou, ze hebben me hun geld betaald Ma, ik heb de mannen neergeslagen

Ik deed wat ik goed deed, het gaat gemakkelijk

Terughoudendheid en genade Ma waren altijd vreemden voor mij

Ik vocht tegen kampioen Jack Thompson in een veld vol modder

Regen stroomde door de tent naar het canvas en vermengde zich met ons bloed

In de twaalfde gleed ik mijn tong over mijn gebroken kaak

Ik ging over hem heen staan ​​en sloeg zijn bebloede lichaam tegen de vloer

Nou, de bel ging en ging en toch ging ik door

'Totdat ik mijn handschoenleer tussen zijn huid en botten voelde glijden'

Toen kwamen de vrouwen en het geld snel en de dagen dat ik het spoor verloor

De vrouwen rood, het geld groen, maar de cijfers waren zwart

Ik vocht voor de mannen in hun zijden pakken om hun weddenschap af te sluiten

Ik heb mijn goede portie genomen Ma, ik heb geen spijt

Toen nam ik de reparatie bij het staatsarsenaal met grote John McDowell

Van hoog in de spanten zag ik mezelf vallen

Toen hij zijn arm ophief, draaide mijn maag zich om en de lucht werd zwart

Ik vulde mijn tas met hun goede geld en ik keek nooit meer achterom

Begrijp goed, uiteindelijk speelt Ma elke man het spel

Als je me een ander kent, spreek dan zijn naam uit

Ma als mijn stem je nu niet herkent

Open dan gewoon de deur en kijk in je donkere ogen

Ik vraag je niets, geen kus, geen glimlach

Open gewoon de deur en laat me even gaan liggen

Nu valt de grijze regen en is mijn ringgevecht voorbij

Dus in de werkvelden en steegjes neem ik iedereen mee die komt

Als je een betere man bent dan ik, ga dan gewoon naar de lijn

Nu is er niets dat ik wil ma niets dat je hoeft te zeggen

Laat me even gaan liggen en ik kom eraan

Vanavond tekent een man op de scheepswerf een cirkel in de aarde

Ik ga naar het centrum en ik doe mijn shirt uit

Ik bestudeer hem voor de snijwonden, de littekens, de pijn

Man, noch de tijd kan wissen

Ik beweeg hard naar links en ik sla in het gezicht