I Won't Be Sorry To See Suzanne Again - Tom Jones

The place, Appomattox, Virginia

The year 1865

Unable to maintain supplies of food and ammunition

The Southern rebels finally raise the White flag of surrender

General Robert E. Lee steps forward with General Grant of the Northern Yankees

To sign a truce that ends the American Civil War

The clouds of battle slowly drift away

I must get down on my knees and pray

I thank the Lord it’s over, I live to see once more

The roses climbing ‘round the old back door

And I won’t be sorry to see Suzanne again

In heaven, since Lord I can’t remember when

Can’t remember when

I only hope the she still wants me

And I won’t be sorry to see the lights of our home

I’m dying to see the sweetest girl I know

Man I’ve been so low

Lord I won’t be sorry to see you Suzanne

For Five long years this old sad heart of mine

Has yearned to cross that Mason Dixie Line

But there’ll be no returnin' for my brothers Who have died

And I feel the burning emptiness inside

But I won’t be sorry to see Suzanne again

In heaven, since Lord I can’t remember when

Can’t remember when

I only hope that she still wants me

No I won’t be sorry to see the lights of home

I’m dying to see the sweetest girl I know

Man I’ve been so low

Lord I won’t be sorry to see you Suzanne…

De plaats, Appomattox, Virginia?

Het jaar 1865

Kan de voorraden voedsel en munitie niet op peil houden

De zuidelijke rebellen hijsen eindelijk de witte vlag van overgave

Generaal Robert E. Lee stapt naar voren met generaal Grant van de Northern Yankees

Om een ​​wapenstilstand te ondertekenen die een einde maakt aan de Amerikaanse Burgeroorlog

De wolken van strijd drijven langzaam weg

Ik moet op mijn knieën gaan en bidden

Ik dank de Heer dat het voorbij is, ik leef om nog een keer te zien

De rozen klimmen rond de oude achterdeur

En ik zal er geen spijt van hebben Suzanne weer te zien

In de hemel, sinds Heer kan ik me niet herinneren wanneer

Kan me niet herinneren wanneer

Ik hoop alleen dat ze me nog steeds wil

En ik zal er geen spijt van hebben om de lichten van ons huis te zien

Ik wil dolgraag het liefste meisje dat ik ken zien

Man, ik ben zo laag geweest

Heer, het spijt me u niet te zien Suzanne

Vijf jaar lang dit oude droevige hart van mij

Heeft ernaar verlangd om die Mason Dixie Line over te steken

Maar er zal geen terugkeer zijn voor mijn broers die zijn gestorven

En ik voel de brandende leegte van binnen

Maar ik zal er geen spijt van hebben Suzanne weer te zien

In de hemel, sinds Heer kan ik me niet herinneren wanneer

Kan me niet herinneren wanneer

Ik hoop alleen dat ze me nog steeds wil

Nee, ik zal er geen spijt van krijgen als ik de lichten van thuis zie

Ik wil dolgraag het liefste meisje dat ik ken zien

Man, ik ben zo laag geweest

Heer, het spijt me u niet te zien Suzanne...