Cliché - Todd Rundgren

One more game, one more chance

One more orchestrated song and dance

He’d be up front and speak his piece and ask for her time

To put their heads together and try to make the knot unwind

And it strikes home that it’s time to make his move or it’s time to turn and

walk away

So he plays that old cliché

Silent tears, bleeding heart

Well our prima donna plies her art

Defenses of defenses of faultless design

Still she’s only asking him to help her make the knot unwind

And if the very next words leaving her lips could decide if he’d go or if he’d

stay

She would play that old cliché

Who makes up the rules for the world?

Haven’t we been down this road before?

Isn’t anything peculiar here?

Certainly there must be something more

Where are the words, where are the words

Where are the words

Where are the words, where are the words

Where are the words

And it’s almost not worth singing about, it seems so everyday anyway

Still we play that old cliché

And here sit I, one man show

I vivisect and then pretend to know

All it ever gets me is an ache in the mind

Can’t somebody help me to try to make the knot unwind

And I say what I say when I know there’s really nothing left to say

Then I play that old cliché

Throw away that old cliché

Nog een wedstrijd, nog een kans

Nog een georkestreerd lied en dans

Hij zou vooraan staan ​​en zijn stuk spreken en om haar tijd vragen

Om de koppen bij elkaar te steken en te proberen de knoop los te laten

En het valt op dat het tijd is om zijn zet te doen of dat het tijd is om te draaien en

weglopen

Dus hij speelt dat oude cliché

Stille tranen, bloedend hart

Nou, onze prima donna past haar kunst toe

Verdediging van de verdediging van een foutloos ontwerp

Toch vraagt ​​ze hem alleen maar om haar te helpen de knoop los te laten

En als de volgende woorden die haar lippen verlieten, zouden kunnen beslissen of hij zou gaan of dat hij zou gaan

blijven

Ze zou dat oude cliché spelen

Wie verzint de regels voor de wereld?

Zijn we niet eerder op deze weg geweest?

Is hier niets bijzonders?

Er moet zeker iets meer zijn

Waar zijn de woorden, waar zijn de woorden

Waar zijn de woorden?

Waar zijn de woorden, waar zijn de woorden

Waar zijn de woorden?

En het is bijna niet de moeite waard om over te zingen, het lijkt toch zo elke dag

Toch spelen we dat oude cliché

En hier zit ik, eenmansshow

Ik vivicuteer en doe dan alsof ik het weet

Het enige dat ik ooit krijg, is pijn in mijn hoofd

Kan iemand me niet helpen om te proberen de knoop los te laten?

En ik zeg wat ik zeg als ik weet dat er echt niets meer te zeggen is

Dan speel ik dat oude cliché

Gooi dat oude cliché weg