Não vou me adaptar - Titãs

Eu no caibo mais nas roupas que eu cabia,

Eu no encho mais a casa de alegria.

Os anos se passaram enquanto eu dormia,

E quem eu queria bem me esquecia.

Ser que eu falei o que ningum ouvia?

Ser que eu escutei o que ningum dizia?

Eu no vou me adaptar.

Eu no tenho mais a cara que eu tinha,

No espelho essa cara no minha.

Mas que quando eu me toquei, achei to estranho,

A minha barba estava desse tamanho.

Ser que eu falei o que ningum dizia?

Ser que eu esoutei o que ningum auvla?

Eu no vou me adaptar.

Ik pas niet meer in de kleren die ik vroeger deed,

Ik vul het huis niet meer met vreugde.

De jaren gingen voorbij terwijl ik sliep,

En wie ik goed wilde, ben ik vergeten.

Zei ik wat niemand hoorde?

Hoorde ik wat niemand zei?

Ik zal me niet aanpassen.

Ik heb niet het gezicht dat ik vroeger had,

In de spiegel is dit gezicht van mij.

Maar toen ik mezelf aanraakte, vond ik het zo vreemd,

Mijn baard was deze maat.

Heb ik gezegd wat niemand anders zei?

Heb ik gehoord wat niemand zegt?

Ik zal me niet aanpassen.