Вдох - Типси Тип

Ты сожрала моей пол души,

Разожённый костёр, не смогла потушить,

Ты рыдала взахлёб — не пиши,

Я твой номер потер из трубы, из башки не решил

Ты при мне не бывала собой,

Прощала мне всё, теперь плачу болью за боль,

Отпустил, будто бы не скупой,

Пусть тебе повезёт, а я с толпой, да в запой

Расставляла все точки над и,

Отрывала с корнями, смотри, что осталось внутри

Подвязала платочки, платки

Под подъезд между нами, теперь запри на все три

Припев.

Типси Тип

На чёрт то, мне тот дом, куда вернуться больно?

Но свой последний вдох, я заделю с тобой,

Исчеркаю листов полста, и успокоюсь,

Я свой последний вдох заделю с тобой

Куплет 2. Типси Тип

Лети, птичка, лети

Ладно, видимо так было надо,

Пусть тебе ветер поможет в пути,

раз уж, меня там, не будет рядом,

Это должно было произойти, когда-то

Как круг с квадратом,

Вроде бы в одной плоскости,

Но, соприкоснёмся по координатам

Только в отдельных точках, в отдельных отрезках времени,

Как порвалась цепочка, наблюдала ночь, от трения

Нельзя гарантировать целостность, даже чего-то прочного,

Улетай моя птичка смелая, раз уж, тебе так хочется…

Припев.

Типси Тип

На чёрт то, мне тот дом, куда вернуться больно?

Но свой последний вдох, я заделю с тобой,

Исчёркаю листов полста, и успокоюсь

Я свой последний вдох, заделю с тобой

Je at de helft van mijn ziel,

Ontstoken vuur, ik kon het niet doven,

Je snikte opgewonden - schrijf niet,

Ik wreef je nummer van de pijp, ik heb niet besloten uit het hoofd

Je was niet jezelf bij mij,

Ze vergaf me alles, nu huil ik van pijn om pijn,

Hij liet los, alsof hij niet gierig was,

Moge je geluk hebben, en ik ben met de menigte, ja op een binge

Alle i's gestippeld

Ontworteld, kijk wat er nog in zit

Gebonden sjaals, sjaals

Onder de veranda tussen ons in, nu alle drie op slot

Refrein.

Aangeschoten type

Verdomme, is dat huis waar het me pijn doet om terug te gaan?

Maar ik zal mijn laatste adem met je delen,

Ik zal een half vel lakens doorstrepen, en ik zal kalmeren,

Ik zal met jou mijn laatste adem uitblazen

Vers 2. Aangeschoten type

Vlieg vogel, vlieg

Oké, blijkbaar was het nodig,

Moge de wind je op weg helpen

aangezien ik er ben, zal ik er niet zijn,

Het moest een keer gebeuren

Als een cirkel met een vierkant

Het lijkt in hetzelfde vlak te zitten,

Maar laten we de coördinaten even aanraken

Alleen op bepaalde momenten, in bepaalde perioden,

Hoe de ketting brak, ik keek naar de nacht, van wrijving

Je kunt integriteit niet garanderen, zelfs niet iets solides,

Vlieg weg, mijn dappere vogel, want je wilt echt...

Refrein.

Aangeschoten type

Verdomme, is dat huis waar het me pijn doet om terug te gaan?

Maar ik zal mijn laatste adem met je delen,

Ik zal een half vel lakens doorstrepen, en ik zal kalmeren

Ik zal mijn laatste adem met je delen