Сусанин - Типси Тип

Последние два года как во сне

Подскальзывался в гололёд,

Но так и не упал на снег

Каждому свой бог, тут вопросов больше нет,

Но Петров как Морфей — он меня не пожалел

И я как здрасьте (здравствуйте) — Сусанин себе сам я

Я по инфернальной части перемещаюсь плавно

Преумножаю знания

Меня пинает из крайности в крайность

Уже непонятно, кто вообще прав здесь — да никто

Шагнули от макак недалеко, я микроб

На фоне времени лишь эпизод

Так легко принять тот факт, что это мой урок

И петлять в тренировочном лагере «Земля»

Растерял приятелей.

Братцы, алё!

Где же наша пятерня, видать на станции РО

Я там давно бывал, хорошего понемногу

Проводник пробовал осторожно

Ей богу, заплутать можно

И заплатить столько, что больше не останется

Неустойка не стоит того

Знания преумножают скорбь

И бессонница бессовестница

Не оставляет ничего от лица

Садится батарейка от сумбурности

Надо шнур нести, фильтры в копоти

В дымной комнате, скорей бы нам ум найти

Ты лучше потом зайди, вы это не будете

Да

Нам то жарко, то холодно так,

Но я обожаю свою молодость, да

Нам то жалко, то боязно так,

Но я обожаю свою молодость, да

Нам то жарко, то холодно так,

Но я обожаю свою молодость, да

Нам то жалко, то боязно так,

Но я обожаю свою молодость, да

Ангелы-хранители, возьмите меня за руки

Спасите мою голову, ампутируйте лярву

Тут слишком много выбора

Слишком мало правильного

Мёда или сидра, пара или дыма

Парадигма плавно мутирует в параллелепипед

И Карл украл у Клары либидо

Кларе надо выпить, а нам охота в детство

Как тем словам попсовой песни

Взрослым безкайфово быть, неинтересно

Это днище эйфоретиками выжжено

Истерика вышла вся с первого отжима

Нервы неказёные, курвы стали хищными

Теперь вам ничего необычного не положено (не-не-не)

Вот только бы суметь не рехнуться

Мы лишь хотели узнать, что на уме у безумцев

Заметили в инструкциях лазейки для ушлых,

Но центы под подушками оказались ловушкой

Да, все небезгрешны, естественно, конечно

Кто на себя по мелочи, а кто по жести вешает

Коктейль из дюжины чертей, не по себе затем

Как в первый день подстриженных ногтей,

Но что бы я ни делал, всё будет с моим почерком

Иду с ума в толпе от одиночества

Значит это не закончится

Что бы я ни делал, всё будет с моим почерком

Иду с ума в толпе от одиночества

Значит, это не закончится

Да.

Да.

Да.

Да.

Да…

Да…

De afgelopen twee jaar zijn als een droom

In het ijs geglipt

Maar viel nooit in de sneeuw

Ieder zijn eigen God, er zijn geen vragen meer,

Maar Petrov is als Morpheus - hij had geen medelijden met me

En ik ben als hallo (hallo) - Susanin mezelf zelf

Ik beweeg soepel langs het helse deel

ik vermenigvuldig kennis

Het schopt me van het ene uiterste naar het andere

Het is niet langer duidelijk wie hier gelijk heeft - ja, niemand

Stapte niet ver van makaken, ik ben een microbe

Tegen de achtergrond van de tijd, slechts een aflevering

Het is zo gemakkelijk om te accepteren dat dit mijn les is

En ontwijk in trainingskamp "Aarde"

Vrienden kwijt.

Broeders, hallo!

Waar is onze vijf, je kunt het zien op het RO-station

Ik ben er al heel lang, een beetje goed

De dirigent probeerde voorzichtig

Oh mijn God, je kunt verdwalen

En zoveel betalen dat er niet meer zal zijn

De straf is het niet waard

Kennis vermenigvuldigt verdriet

en slapeloosheid

Laat niets achter op het gezicht

De batterij raakt uit verwarring

Je moet het snoer dragen, de filters zitten in het roet

In een rokerige kamer, als we de geest maar konden vinden

Je kunt beter later binnenkomen, dat doe je niet

Ja

We hebben het warm of koud,

Maar ik hou van mijn jeugd, yeah

Het spijt ons of we zijn bang,

Maar ik hou van mijn jeugd, yeah

We hebben het warm of koud,

Maar ik hou van mijn jeugd, yeah

Het spijt ons of we zijn bang,

Maar ik hou van mijn jeugd, yeah

Beschermengelen, pak mijn handen

Red mijn hoofd, amputeer de larve

Er zijn te veel keuzes

Te weinig goed

Honing of cider, stoom of rook

Het paradigma muteert soepel in een parallellepipedum

En Karl stal Clara's libido

Clara heeft een borrel nodig, en we willen terug naar de kindertijd

Als de woorden van een popsong

Het is niet leuk om volwassenen te zijn, het is niet interessant

Deze bodem is verschroeid door euforie

De hysterie kwam er al vanaf de eerste draai uit

Zenuwen zijn onafgewerkt, hoeren zijn roofzuchtig geworden

Nu mag je niets ongewoons doen (nee-nee-nee)

Dat is gewoon om niet gek te worden

We wilden gewoon weten wat de gekken bezighoudt

We zagen mazen in de instructies voor de sluwe,

Maar de centen onder de kussens bleken een valstrik

Ja, iedereen is natuurlijk niet zondeloos natuurlijk

Wie hangt zich aan kleinigheden, en wie hangt aan tin

Een cocktail van een dozijn duivels, dan niet op je gemak

Zoals op de eerste dag van geknipte nagels,

Maar wat ik ook doe, alles zal met mijn handschrift zijn

Ik word gek in de menigte van eenzaamheid

Dus het zal niet eindigen

Wat ik ook doe, alles zal met mijn handschrift zijn

Ik word gek in de menigte van eenzaamheid

Dus het zal niet eindigen

Ja.

Ja.

Ja.

Ja.

Ja…

Ja…