Не спеша - Типси Тип

На сандалиях, не спеша в сторону Виталика.

За шагом шаг, почирикать за детали, что и как.

Это шапочно, зато не шляпно.

Смерклось.

Делу — время, потехе — пятна, не поперед батьки в пекло.

Правый где кулак?

Что у меня в руке спрятано?

Я молекула.

Во мне кислорода два атома.

Будто есть куда спешить.

Тут бумагу подпиши,

Дай прочту мелкий шрифт, а то на*уй так жить?

Знаем вас, проще наверстать отставание.

Малеха мания, зато не лоха звание.

Нормально.

Мы не пальцем деланы, проваливай, мы пуганы.

Медленно, но верно правильными делюгами.

Метр за метром, в натуре.

Не в Америку, в *изду их,

Будет им по намерениям дурикам.

Хули ты наваливал из ноутбука, а тут как жмур?

На фестивале одному кому-то руку-то не жмут.

И в кармане шило всё в мечтах о полости брюшной.

Стой.

Кто поспешил, тот почти всегда смешной.

Что ты… Не гони коней, не бей шпорами, второпи.

Завтра штиль, сегодня шторм.

Это шторы, бл*

Припев:

Борзым не сочти, но веры мало в тормоза.

Розовые очки сменил на алые глаза.

Попутным ветром задувает паруса.

Кто шел со старта первым, тот себя ударил сам.

Борзым не сочти, но веры мало в тормоза.

Розовые очки сменил на алые глаза.

Попутным ветром задувает паруса.

Кто шел со старта первым, тот себя ударил сам.

Главный паразит морит кабину с утра.

Празднично моросит, как здорово пить из ведра.

Текстам декоративным сор летит из-за бугра,

Не заплатил кредит, у вора дубинку украл.

Медленно перед электоратом реверанс

Исполняешь дал оратор диферамб, но ни*ера!

Не спеша мы разобрались чья рука лезет в* карман,

И раз не правая, то в прах её — во имя добра!

Припев:

Борзым не сочти, но веры мало в тормоза.

Розовые очки сменил на алые глаза.

Попутным ветром задувает паруса.

Кто шел со старта первым, тот себя ударил сам.

Борзым не сочти, но веры мало в тормоза.

Розовые очки сменил на алые глаза.

Попутным ветром задувает паруса.

Кто шел со старта первым, тот себя ударил сам.

Op sandalen langzaam richting Vitalik.

Stap voor stap, tweet voor details, wat en hoe.

Het is een hoed, maar geen hoed.

Het is donker geworden.

Zaken - tijd, plezier - plekken, niet voor op de vader in de hel.

Waar is de vuist?

Wat zit er in mijn hand verborgen?

Ik ben een molecuul.

Ik heb twee zuurstofatomen.

Er lijkt haast te zijn.

Teken het papier hier

Laat me de kleine lettertjes voorlezen, waarom leef je anders zo?

We kennen je, het is makkelijker om bij te praten.

Malecha-manie, maar geen sukkeltitel.

Prima.

We zijn niet gemaakt met een vinger, ga weg, we zijn bang.

Langzaam maar zeker met de juiste buien.

Meter voor meter, in natura.

Niet naar Amerika, om * hun vrijlating,

Het zal voor hen zijn volgens de bedoelingen van dwazen.

Je was verdomme aan het stapelen vanaf je laptop, maar hier is het als een blinde man?

Op het festival schudt niemand iemand de hand.

En alles was in de zak genaaid in dromen over de buikholte.

Stop.

Wie zich haastte, is bijna altijd grappig.

Wat ben je... Rijd niet met je paarden, sla niet met sporen, schiet op.

Morgen rustig, vandaag storm.

Dat zijn de gordijnen, verdomme

Refrein:

Windhonden kun je niet tellen, maar er is weinig vertrouwen in remmen.

Een roze bril veranderde in scharlakenrode ogen.

Een stevige wind blaast de zeilen uit.

Wie vanaf het begin als eerste ging, sloeg zichzelf.

Windhonden kun je niet tellen, maar er is weinig vertrouwen in remmen.

Een roze bril veranderde in scharlakenrode ogen.

Een stevige wind blaast de zeilen uit.

Wie vanaf het begin als eerste ging, sloeg zichzelf.

De belangrijkste parasiet bevlekt de cabine sinds de ochtend.

Het miezert feestelijk, het is heerlijk om uit een emmer te drinken.

Teksten sierafval vliegt van achter een heuveltje,

Ik betaalde de lening niet, stal een wapenstok van een dief.

Langzame buiging voor het electoraat

Je optreden gaf de spreker een verschil, maar geen*tijdperk!

Langzaam kwamen we erachter wiens hand in * zak gaat,

En als het niet goed is, dan in zijn as - in de naam van het goede!

Refrein:

Windhonden kun je niet tellen, maar er is weinig vertrouwen in remmen.

Een roze bril veranderde in scharlakenrode ogen.

Een stevige wind blaast de zeilen uit.

Wie vanaf het begin als eerste ging, sloeg zichzelf.

Windhonden kun je niet tellen, maar er is weinig vertrouwen in remmen.

Een roze bril veranderde in scharlakenrode ogen.

Een stevige wind blaast de zeilen uit.

Wie vanaf het begin als eerste ging, sloeg zichzelf.