La riviera - Tina Arena

J’ai marché loin vers la mer

Quelques pensées amères

À noyer dans les vagues

Et la douceur des matins tranquilles

Nos voyages à deux dans les îles

Se soulève avec le sable

Se soulève avec le sable

Je vais sous le soleil d’hiver

Et je mène mes larmes à la mer

Je relève le col de mon manteau droit

Sous l’azur des lumières de la cote de la riviera

Je perds tout le chaud de tes bras

Mais je serre notre amour contre moi

Je frisonne sous le bleu d’un ciel sans éclat

Je n’avais jamais eu aussi froid sous la riviera

Derrière moi l’ombre de la ville

L’horizon est comme immobile

Sous le vent qui tournoie

Sous le vent qui tournoie

Le cœur et le souffle fragile

Je respire encore difficile

Ces grains de toi

Je me débats

Je vais sous le soleil d’hiver

Et je mène mes larmes à la mer

Je relève le col de mon manteau droit

Sous l’azur des lumières de la cote de la riviera

Je perds tout le chaud de tes bras

Mais je serre notre amour contre moi

Je frisonne sous le bleu d’un ciel sans éclat

Je n’avais jamais eu aussi froid sous la riviera

J’espère qu’il y aura d’autres voyages

Et des sentiments aussi sauvages

Plus loin que la riviera

Plus loin que la riviera

Je vais sous le soleil d’hiver

Et je mène mes larmes à la mer

Je relève le col de mon manteau droit

Sous l’azur des lumières de la cote de la riviera

Je perds tout le chaud de tes bras

Mais je serre notre amour contre moi

Je frisonne sous le bleu d’un ciel sans éclat

Je n’avais jamais eu aussi froid sous la riviera

Ik liep ver naar de zee

Een paar bittere gedachten

Om te verdrinken in de golven

En de zoetheid van stille ochtenden

Onze reizen voor twee naar de eilanden

Stijgt met het zand

Stijgt met het zand

Ik ga onder de winterzon

En ik leid mijn tranen naar de zee

Ik trek de kraag van mijn rechte jas omhoog

Onder de azuurblauwe lichten van de kust van de riviera

Ik verlies alle warmte van je armen

Maar ik houd onze liefde dicht bij mij

Ik huiver onder het blauw van een saaie lucht

Ik heb het nog nooit zo koud gehad onder de riviera

Achter mij de schaduw van de stad

De horizon is onbeweeglijk

Onder de wervelende wind

Onder de wervelende wind

Hart en fragiele adem

Ik adem nog steeds moeilijk

Deze granen van jou

ik worstel

Ik ga onder de winterzon

En ik leid mijn tranen naar de zee

Ik trek de kraag van mijn rechte jas omhoog

Onder de azuurblauwe lichten van de kust van de riviera

Ik verlies alle warmte van je armen

Maar ik houd onze liefde dicht bij mij

Ik huiver onder het blauw van een saaie lucht

Ik heb het nog nooit zo koud gehad onder de riviera

Ik hoop dat er nog meer reizen komen

En zulke wilde gevoelens

Verder dan de riviera

Verder dan de riviera

Ik ga onder de winterzon

En ik leid mijn tranen naar de zee

Ik trek de kraag van mijn rechte jas omhoog

Onder de azuurblauwe lichten van de kust van de riviera

Ik verlies alle warmte van je armen

Maar ik houd onze liefde dicht bij mij

Ik huiver onder het blauw van een saaie lucht

Ik heb het nog nooit zo koud gehad onder de riviera