Zor - Timuçin Ateş, Medusa

Anlatıyorum yeniden zor olan tüm tanımları

Anlatıyorum birden bire sensiz geçen yıllarımı

Hayatın verdiklerini değil benden aldıklarını

Dostlarımı ailemi uzakta bıraktıklarımı

Albatros misali bugün kırılan kanatlarımı

Gözlerimin ateşinde yine yaktıklarımı

Boğazımda düğümlenmiş bütün satırlarımı

Ya da işte anlatacağım kaldırıp sınırlarımı

Hiç istemezdim aslında çığırımdan çıkmayı

Boşa kürek çektim sürekli, yine zor durumdayım

Aklıma gelenlerdense unuttuklarımdayım

Ve yıllarımı heba ettim yine senden uzaktayım

Kalbim atmayacak benim gökyüzünü bulmadıkça

O boş bardak dolmadıkça, korkarım ben

Şimdi değil sonrasından

Yani işte karanlıktan değil

Korkum yalnızlıktan…

Zor Kalbimi, Yerinden Attıran

Bir Kalp Bulmak Yerine

Sor Kendi Kendine

Ben Elimden Gelen

Her Çabayı Gösterdim

Dön Bak Kendine

Kendi Kendine

Acı sözler etmiş arkasında durduklarımız

Onursuz olan onurdan korkmalıyız anladın mı?

İşte, öyle kolay değil, bu cihan tutarsız yani

Sanki, bir kabus gibi akamete uğrardım

Yani lafın kısası bu, sende şanslı değilim

Dilimden dökülenlerse nefretime yenildi

Sonu belli olandaysa üzülmeye değer mi?

Zoru sevmek deliliktir lafı sence gerçek mi?

Acaba beni gördün mü?

Sonuçsuzca çırpınırken

Ya da kalbinden düşüp yerle yeksan olurken

Bu muharebenin ortasında yıllarımı kaybederken

Haykırarak anlattım, sen duymazdan gelirken

Hep dönüp baktım kendime, gözünden düşerken bile

Satırlarım biterken bugün itildim sensizliğe!

Hayallerim vardı benim, gitmeliydik bilinmeze

Şimdi kanatlarım kırık, karanlıkta kendimleyim

Zor Kalbimi, Yerinden Attıran

Bir Kalp Bulmak Yerine

Sor Kendi Kendine

Ben Elimden Gelen

Her Çabayı Gösterdim

Dön Bak Kendine

Kendi Kendine

Ik vertel je nog eens alle definities die moeilijk zijn

Ik vertel je ineens mijn jaren zonder jou

Wat het leven van mij neemt, niet wat het geeft

Dat ik mijn vrienden en familie ver weg heb achtergelaten

Net als de albatros spreid ik vandaag mijn gebroken vleugels

Dat ik weer brandde in het vuur van mijn ogen

Al mijn lijnen die vastzitten in mijn keel

Of dit ga ik je vertellen om mijn grenzen te verleggen

Ik wilde nooit echt uit de weg gaan

Ik heb voor niets geschept, ik zit weer in de problemen

Ik ben in wat ik vergeet, in plaats van wat in me opkomt

En ik heb mijn jaren weer bij jou weggegooid

Mijn hart zal niet kloppen totdat ik mijn hemel vind

Tenzij dat lege glas vol is, vrees ik

Niet nu, daarna

Dus hier is het niet uit het donker

Ik ben bang voor eenzaamheid...

Degene die mijn hart doet kloppen

In plaats van een hart te vinden

Vraag jezelf

Ik ben alles wat ik kan

Ik heb er alles aan gedaan

Kijk naar jezelf

alleen

Degenen waar we achter staan ​​hebben bittere woorden gemaakt

We zouden bang moeten zijn voor eer zonder eer, begrijp je?

Nou, het is niet zo eenvoudig, deze wereld is inconsistent dus

Zoals, ik zou falen als een nachtmerrie

Dus dat is het korte verhaal, ik heb geen geluk met jou

Wat van mijn tong stroomde, bezweek voor mijn haat

Is het de moeite waard om boos te zijn als het einde zeker is?

Denk je dat het gezegde dat hard liefhebben gek is waar is?

Zag je mij?

Terwijl hij tevergeefs fladdert

Of wanneer je uit je hart valt en op de grond valt

Terwijl ik mijn jaren verloor in het midden van deze strijd

Ik schreeuwde tegen je terwijl je negeerde

Ik keek altijd naar mezelf, zelfs toen ik uit het zicht viel

Toen mijn regels eindigden, werd ik vandaag in de afwezigheid van jou geduwd!

Ik had dromen, we hadden naar het onbekende moeten gaan

Nu zijn mijn vleugels gebroken, ik ben alleen in het donker

Degene die mijn hart doet kloppen

In plaats van een hart te vinden

Vraag jezelf

Ik ben alles wat ik kan

Ik heb er alles aan gedaan

Kijk naar jezelf

alleen