Adler - Tiemo Hauer

Frag mich nicht, wie’s mir geht

Die Genugtuung geb' ich dir nicht

Zum reden zu spät und zum lachen zu früh

Ja so läuft das, wenn man Herzen bricht

Frag mich nicht, ob ich komm

Wo du bist, will ich nicht mehr sein

Frei nach Casper, Probleme für's Leben zu groß

Und zum Sterben zu klein

Doch ich bleib nicht am Boden, ich schwebe nach oben

Und schaue mir die Welt wie ein Adler an

Dann kann ich fliegen, wohin ich auch will

Mit dem Glück im Gepäck und der Angst an der Hand

Lass sie irgendwo fallen, heb sie nie wieder auf

Fühl mich frei wie noch nie und du schaust zu mir herauf

Du siehst mich dort gleiten und lachen und schreien

Denn jetzt bin ich glücklich und du bist allein

Ich weiss, dass ich’s schaffen kann, was ich nur will

Meine Kraft brüllt dich an, meine Schwächen sind still

Der einst standhaften Sehnsucht, fehlt das Fundament

Weil da Glück aufgebaut wird und altes verrinnt

Jedem traurigen Tag, jeder einsamen Nacht

Wird am Rande der Stadt, der Gar ausgemacht

Mit der Angst an der Hand, bleibe ich ganz kurz stehen

Um nach oben zu sehen

Jetzt bin ich frei

Jetzt bin ich frei

Jetzt bin ich frei

Vraag me niet hoe het met me gaat

Ik zal je niet de voldoening geven

Te laat om te praten en te vroeg om te lachen

Ja, zo gaat het als je harten breekt

Vraag me niet om te komen

Ik wil niet meer zijn waar jij bent

Losjes gebaseerd op Casper, zijn problemen voor het leven te groot

En te klein om te sterven

Maar ik blijf niet op de grond, ik zweef omhoog

En kijk naar de wereld als een adelaar

Dan kan ik vliegen waar ik wil

Met geluk in de bagage en angst bij de hand

Laat ze ergens vallen, raap ze nooit meer op

Voel je vrij als nooit tevoren en je kijkt naar me op

Je ziet me daar glijden en lachen en schreeuwen

Want nu ben ik gelukkig en jij bent alleen

Ik weet dat ik kan doen wat ik wil

Mijn kracht brult naar je, mijn zwakheden zijn stil

Het eens zo standvastige verlangen mist een fundament

Omdat geluk wordt opgebouwd en oude dingen weglopen

Elke droevige dag, elke eenzame nacht

Is geïdentificeerd aan de rand van de stad, de Gar

Met de angst bij de hand, stop ik even

Opkijken

Nu ben ik vrij

Nu ben ik vrij

Nu ben ik vrij