Departure - Astray in Spirit - Thy Primordial

I close my eyes and enter dark visions, embracing

mysticism

Fading away in the dreams out of my own depth

Storms of hate the winds of grace

Pure nocturnal art fulfills my needs

Even death falls in front of me

In dreams I am the majesty of mind

The voice that holds the speech

Things I steer at turns to stone

Dark visions and embracing mysticism

Opens a path to a view unknown

Where I am the living majesty

An emperor in the night

Riding out on the wings of might

Carried by infernal storms of hate the winds of grace

Dreams, transcendental underneath and above and beyond

That carries the infernal storms of hate the minds of

grace

In dreams out of my own depth

Departure all became as black innocence

Ik sluit mijn ogen en ga donkere visioenen binnen, omarmen

mystiek

Verdwijnend in de dromen uit mijn eigen diepte

Stormen van haat de winden van genade

Pure nachtelijke kunst vervult mijn behoeften

Zelfs de dood valt voor mijn neus

In dromen ben ik de majesteit van de geest

De stem die de toespraak houdt

Dingen waar ik naar stuur, veranderen in steen

Duistere visioenen en mystiek omarmen

Opent een pad naar een onbekende weergave

Waar ik de levende majesteit ben

Een keizer in de nacht

Uitrijden op de vleugels van macht

Gedragen door helse stormen van haat, de winden van genade

Dromen, transcendentaal onder en boven en buiten

Dat draagt ​​de helse stormen van haat in de geest van

elegantie

In dromen uit mijn eigen diepte

Vertrek werd allemaal als zwarte onschuld