Break Me - Thumb

You’re in me

Just like a bad disease

But I can’t find a cure to get you out of me!

You’re so real, as real as you could be

But it feels like you’re a part of someone’s phantasy!

Hey, I don’t know, what you want from me, but you take away my life and all my

privacy…

I don’t care for what you see in me

'cause you try to break me down like I’m an enemy…

But you don’t know me, you can’t own me

Read my lips «I think I’m falling!»

Hold me… take me… know me… break me!

You think of me just like a butterfly

You wanna pin me to your wall so I can never fly!

Just like a flower that you need to dry

Caught between two books you squeeze me ´til I die…

Now i’ve got to break it down

Back to where I used to be as a child

No one told me who or where to be

As I grew up I didn’t wanna deal with the shit of my parents

'cause they made me feel like a piece of shit

I didn’t fit, wanted me to quit

Get back to the real world so they’d say, anyway

I relied on myself since I was ten, nine, eight…

I don’t care for who you want me to be

I’ll be just who i wanna be…

Je zit in mij

Net als een ernstige ziekte

Maar ik kan geen remedie vinden om je uit me te krijgen!

Je bent zo echt, zo echt als je zou kunnen zijn

Maar het voelt alsof je deel uitmaakt van iemands fantasie!

Hé, ik weet niet wat je van me wilt, maar je neemt mijn leven en al mijn

privacy…

Het kan me niet schelen wat je in mij ziet

omdat je me probeert te breken alsof ik een vijand ben...

Maar je kent me niet, je kunt me niet bezitten

Lees mijn lippen «Ik denk dat ik val!»

Houd me vast... neem me... ken me... breek me!

Je denkt aan mij als een vlinder

Je wilt me ​​aan je muur vastpinnen zodat ik nooit kan vliegen!

Net als een bloem die je moet drogen

Gevangen tussen twee boeken knijp je in me tot ik sterf...

Nu moet ik het opsplitsen

Terug naar waar ik als kind was

Niemand heeft me verteld wie of waar ik moet zijn

Toen ik opgroeide, wilde ik niet omgaan met de shit van mijn ouders

omdat ze me het gevoel gaven dat ik een stuk stront was

Ik paste niet, wilde dat ik stopte

Ga terug naar de echte wereld, zodat ze toch zouden zeggen

Ik vertrouwde op mezelf sinds ik tien, negen, acht was...

Het kan me niet schelen wie je wilt dat ik ben

Ik zal gewoon zijn wie ik wil zijn...