No Horizons - This Or The Apocalypse

Five long years

A static perimeter engulfed the sky

And I think a sixth one could be deadly

I am comprised of worlds

Yet nothing seemed so small as my own printed hand

We don’t drift apart unsung

We are pushed away by something dark

And we do not go gently into anything at all

Conviction in the dying power of your city

Two dim-moon eyes stay fixed

On two worlds unjarred, coinciding

And all I hear is one single booming voice declaring, «Now.»

Is it more than we bring to bear in these tactless benedictions?

I want to know if you doubt the way I doubt

I want to know if you lie the way I lie

Five long years, coinciding

Vijf lange jaren

Een statische omtrek overspoelde de lucht

En ik denk dat een zesde dodelijk kan zijn

Ik ben samengesteld uit werelden

Maar niets leek zo klein als mijn eigen gedrukte hand

We drijven niet onbezongen uit elkaar

We worden weggeduwd door iets duisters

En we gaan helemaal nergens zachtjes op in

Overtuiging in de uitstervende kracht van je stad

Twee schemerige maanogen blijven gefixeerd

Op twee werelden onveranderd, samenvallend

En alles wat ik hoor is een enkele dreunende stem die zegt: "Nu."

Is het meer dan dat we teweegbrengen in deze tactloze zegeningen?

Ik wil weten of je twijfelt zoals ik twijfel

Ik wil weten of je liegt zoals ik lieg

Vijf lange jaren, die samenvallen