The Irrevocable Judgement Of The Inner World - Thirteen Bled Promises

Harsh creation, brought to the fire of hell.

Damnation, undue appalling inadvertence.

The occult of occults takes a first breath.

He’s willing to reveal himself.

From the abyss, a point of luminescence, engenders time, yet without light.

Within the darkness it starts to divide.

Emanating fire, amorphous and rough.

Inside its bowels a sun forms the crust, brittle and viscous the mirror is

cracked.

Formless.

Light uncreated reflects on the spheres.

The fire celestial, the first manifest.

Life is created and evil descends.

The heart procreated, beats with new blood.

Upon the surface opacity hides eternity from the eye.

Above, forecasting, they wait for the juncture to find an aperture back home.

Enmity, wakes among breeds.

War and misery are finally born.

For us to fill nothing but a shifting emptiness.

A concave planet.

A common grave.

Harsh creation, brought to the fire of hell.

Damnation, undue appalling inadvertence.

Confused lapsing omission.

We weren’t meant to be.

There’s a gate inside a black hole.

Open halfway.

We were not meant to be.

Traverse the sky to nihility.

We were not meant to be.

Meaningless catastrophe.

We were not meant to exist.

Ingress the subterranean, trespass the void.

We were not meant to be.

Harde schepping, naar het vuur van de hel gebracht.

Verdoemenis, onnodige verschrikkelijke onoplettendheid.

Het occulte van occulten neemt een eerste ademteug.

Hij is bereid zichzelf te onthullen.

Vanuit de afgrond, een punt van luminescentie, brengt tijd voort, maar zonder licht.

In de duisternis begint het zich te verdelen.

Vuur uitstralend, amorf en ruw.

In zijn ingewanden vormt een zon de korst, broos en stroperig de spiegel is

gebarsten.

Vormloos.

Licht dat niet is gemaakt, reflecteert op de bollen.

Het hemelse vuur, het eerste manifest.

Het leven wordt geschapen en het kwaad daalt neer.

Het hart plantte zich voort, klopt met nieuw bloed.

Aan de oppervlakte verbergt ondoorzichtigheid de eeuwigheid voor het oog.

Boven, voorspellend, wachten ze op het kruispunt om een ​​​​opening terug naar huis te vinden.

Vijandschap, ontwaakt onder rassen.

Oorlog en ellende worden eindelijk geboren.

Voor ons om niets anders te vullen dan een verschuivende leegte.

Een concave planeet.

Een gemeenschappelijk graf.

Harde schepping, naar het vuur van de hel gebracht.

Verdoemenis, onnodige verschrikkelijke onoplettendheid.

Verward vervallen omissie.

Het was niet de bedoeling dat we dat waren.

Er is een poort in een zwart gat.

Halverwege openen.

Het was niet de bedoeling dat we dat waren.

Doorkruis de lucht naar nihiliteit.

Het was niet de bedoeling dat we dat waren.

Zinloze catastrofe.

Het was niet de bedoeling dat we bestonden.

Ga de onderaardse binnen, betreed de leegte.

Het was niet de bedoeling dat we dat waren.