Box of Bones - Third Eye Blind

You don’t know what I think or what I believe

You should probably pack your shit and leave

While we miss each other still

Before we kill it

You better leave, you better leave before we

Still our voices till we become

A parity of connection, a Cold War analog

You come on like a cloudburst

Nothing is precious when you’re ready for your knives

Now you’re taking all the lives

You’ve got me taking the servant’s stairs

I grew up taking the servant stairs

Right now it’s like I’m right back there

Still I won’t go back again

One time I find you

Warm in the rain right next to me

One time I find you

Right next to me

Then melancholy is an echo of a love that’s leaving

I know what I believe in

But I don’t think I know myself

Now this place means nothing to me

Empty friendships and meaningless conversations

Mediocre at best

If we hold still in the darkness

We may lose the time

We may know our mind

Then I fall in again

'Til one time I find you

Warm in the rain right next to me

and freeze

One time I find you

Right next to me

It’s just a loan, precious like an ossuary

It’s like a box of bones, I’m just a box of bones

And then the moment comes unmedicated and you wind me up

It’s like the rain washed us free we become

Just a box of bones

Just a box of bones

Je weet niet wat ik denk of wat ik geloof

Je moet waarschijnlijk je spullen pakken en vertrekken

Terwijl we elkaar nog steeds missen

Voordat we het doden

Je kunt maar beter vertrekken, je kunt maar beter vertrekken voordat we

Stil onze stemmen tot we worden

Een pariteit van verbinding, een Koude Oorlog-analoog

Je komt op als een wolkbreuk

Niets is kostbaar als je klaar bent voor je messen

Nu neem je alle levens

Je laat me de trap van de bediende nemen

Ik ben opgegroeid met de bediendentrap

Op dit moment is het alsof ik er weer ben

Toch ga ik niet meer terug

Een keer vind ik je

Warm in de regen naast me

Een keer vind ik je

Recht naast me

Dan is melancholie een echo van een liefde die weggaat

Ik weet waar ik in geloof

Maar ik denk niet dat ik mezelf ken

Nu betekent deze plaats niets voor mij

Lege vriendschappen en zinloze gesprekken

Op zijn best middelmatig

Als we ons stilhouden in de duisternis

We kunnen de tijd verliezen

We kennen misschien onze geest

Dan val ik er weer in

Tot een keer dat ik je vind

Warm in de regen naast me

en bevriezen

Een keer vind ik je

Recht naast me

Het is gewoon een lening, kostbaar als een ossuarium

Het is als een doos met botten, ik ben gewoon een doos met botten

En dan komt het moment zonder medicijnen en je wind me op

Het is alsof de regen ons heeft weggespoeld en we worden

Gewoon een doos botten

Gewoon een doos botten