July - Thin White Rope

Last July I bought some opium incense

Didn’t know that that was once your brand

Wintertime I spark it to erase the scent of your sadistic man

You healed your bruises with cigarettes

And drove for hours wasted in the fog

To be where other women wouldn’t call you things

Where men wouldn’t sniff you out like dogs

If only just once you’d told me you don’t like men who treat you like dirt

Who slip you drugs intended to seduce which travel deep and cause you hurt

I wonder what would happen if

You learned to speak of your contempt

Instead you celebrate your face

By lending it to each of them

The redneck in me wants to prove, the college boy is scared to move

The homemaker has quit his job, the nihilist has found a god

A carpenter who takes an axe, a moth who burrows into wax

A chain between you and the ape — the missing link was Joan the Saint

I think you are the girl who sees a quarter inch through everything

Sees bodies underneath their clothes, no faces, only peeled bones

Your father was the artist who took pictures every day of you

And made a stop-motion film that shows you turning into him

I wonder how the Pharoah knew he had to save himself for you

And when I got to take his place I praise the years that burned his face

Afgelopen juli heb ik opiumwierook gekocht

Wist niet dat dat ooit jouw merk was

Wintertijd Ik vonk het om de geur van je sadistische man te wissen

Je hebt je blauwe plekken genezen met sigaretten

En urenlang verspild in de mist

Om te zijn waar andere vrouwen je geen dingen zouden noemen

Waar mannen je niet zouden besnuffelen als honden

Had je me maar één keer verteld dat je niet van mannen houdt die je als vuil behandelen

Die je drugs geven die bedoeld zijn om te verleiden, die diep reizen en je pijn doen

Ik vraag me af wat er zou gebeuren als

Je hebt geleerd om over je minachting te praten

In plaats daarvan vier je je gezicht

Door het aan elk van hen uit te lenen

De redneck in mij wil bewijzen, de student is bang om te verhuizen

De huisvrouw heeft zijn baan opgezegd, de nihilist heeft een god gevonden

Een timmerman die een bijl pakt, een mot die in was graaft

Een ketting tussen jou en de aap - de ontbrekende schakel was Joan de Heilige

Ik denk dat jij het meisje bent dat door alles heen kijkt

Ziet lichamen onder hun kleren, geen gezichten, alleen gepelde botten

Je vader was de artiest die elke dag foto's van je maakte

En maakte een stop-motionfilm waarin je in hem verandert

Ik vraag me af hoe de farao wist dat hij zichzelf moest redden voor jou?

En toen ik zijn plaats mocht innemen, prijs ik de jaren die zijn gezicht verbrandden