Figlio Della Luna - Theatres Des Vampires

Per chi non fraintenda

narra la leggenda

di quella gitana

che preg la luna bianca ed alta nel ciel.

Mentre sorrideva

lei la supplicava: «Fa' che torni da me!»

«Tu riavrai quell’uomo, pelle scura,

con il suo perdono, donna impura,

per in cambio voglio

che il tuo primo figlio venga a stare con me.»

Chi suo figlio immola

per non stare sola non degna di un re.

Luna, adesso sei madre,

ma chi fece di te una donna non c'.

Dimmi, luna d’argento,

come lo cullerai se le braccia non hai?

Ah, ah …

Figlio della luna!

Nacque a primavera un bambino

da quel padre scuro come il fumo

con la pelle chiara,

gli occhi di laguna

come un figlio di luna.

«Questo un tradimento!

Lui non mio figlio ed io no, non lo voglio!»

Luna, adesso sei madre,

ma chi fece di te una donna non c'.

Dimmi, luna d’argento,

come lo cullerai se le braccia non hai?

Ah, ah …

Figlio della luna!

Il gitano folle di dolore

colto proprio al centro nell’onore

l’afferr gridando,

la baci piangendo, poi la lama affond.

Corse sopra un monte

col bambino in braccio e l l’abbandon.

Luna, adesso sei madre,

ma chi fece di te una donna non c'.

Dimmi, luna d’argento,

come lo cullerai se le braccia non hai?

Ah, ah… Figlio della luna!

Se la luna piena poi diviene

perch il bambino dorme bene,

ma se sta piangendo

lei se lo trastulla, cala e poi si fa culla, ma se sta piangendo

lei se lo trastulla, cala e poi si fa culla.

Voor degenen die het niet verkeerd begrijpen

de legende vertelt

van die zigeuner

die bad tot de witte maan hoog aan de hemel.

terwijl hij lachte

ze smeekte haar: 'Laat hem bij me terugkomen!'

"Je krijgt die man terug, donkere huid,

met uw vergiffenis, onreine vrouw,

want in ruil wil ik

laat je eerste kind bij mij komen en logeren."

Wie offert zijn zoon?

om niet alleen te zijn, geen koning waardig.

Maan, nu ben je een moeder,

maar er is niemand die je een vrouw heeft gemaakt.

Vertel me, zilveren maan,

Hoe ga je het rocken als je geen armen hebt?

Ach, ach...

Zoon van de maan!

In de lente is er een baby geboren

van die vader zo donker als rook

met lichte huid,

de ogen van de lagune

als een kind van de maan.

«Dit is verraad!

Hij is niet mijn zoon en ik ook niet, ik wil hem niet!"

Maan, nu ben je een moeder,

maar er is niemand die je een vrouw heeft gemaakt.

Vertel me, zilveren maan,

Hoe ga je het rocken als je geen armen hebt?

Ach, ach...

Zoon van de maan!

De zigeuner gek van pijn

ter ere van het midden gevangen

greep het schreeuwend,

je kuste haar huilend, toen zonk het mes.

Hij rende over een berg

met het kind in haar armen en liet hem in de steek.

Maan, nu ben je een moeder,

maar er is niemand die je een vrouw heeft gemaakt.

Vertel me, zilveren maan,

Hoe ga je het rocken als je geen armen hebt?

Ah, ah... Zoon van de maan!

Als de maan vol wordt, wordt het

omdat de baby goed slaapt,

maar als hij huilt

ze amuseert zich, gaat naar beneden en wiegt zichzelf dan, maar als ze huilt

ze amuseert zich, gaat naar beneden en wordt dan een wieg.