How I Miss Sally Bray - The Wombats

My hand hovers over a button of self-destruct

It won’t let me press down, oh, I wish that it would

I’ve lost something that was an integral part of me

She lived in a red-brick house in Halewood

She wore a hearing aid that screamed louder than us

I’ve lost someone that was an integral part of me

«Ignorance is bliss», she preached to me

But how can I ignore someone that makes me so happy?

Oh, Sally, where’d you go?

Oh, Sally, where’d you go?

Sally, where’d you go?

It’s not impeccable wit that makes me smile

But it’s a shock to the heart that only lasts a short while

And she had something that made me fall to my knees

She had no respect for the rules of Trivial Pursuit

And her temper had never even lit its fuse

Her purple hair and smile were the highlight of my holidays

Ignorance is bliss, she preached to me

But how can I ignore someone that makes me so happy?

Oh, Sally, where’d you go?

Oh, Sally, where’d you go?

Sally, where’d you go?

How I miss, how I miss, oh, how I miss you, Sally Bray

That she taught me a night for all the things I could have said

How I love, how I love, oh, how I love you, Sally Bray

That she taught me a night for all the love I could have gave

How I miss, how I miss, oh, how I miss you, Sally Bray

That she taught me a night for all the things I could have said

How I love, how I love, oh, how I love you, Sally Bray

That she taught me a night for all the love I could have gave

How I miss, how I miss, oh, how I miss you, Sally Bray

That she taught me a night for all the things I could have said

How I love, how I love, oh, how I love you, Sally Bray

That she taught me a night for all the love I could have gave

Oh, Sally

Oh, Sally

Oh, Sally, where’d you go?

Sally, where’d you go?

Sally, where’d you go?

Sally, where’d you go?

Mijn hand zweeft over een knop van zelfvernietiging

Het laat me niet naar beneden drukken, oh, ik wou dat het zou

Ik ben iets kwijtgeraakt dat een integraal onderdeel van mij was

Ze woonde in een huis van rode baksteen in Halewood

Ze droeg een gehoorapparaat dat harder schreeuwde dan wij

Ik heb iemand verloren die een integraal onderdeel van mij was

«Onwetendheid is gelukzaligheid», predikte ze tot mij

Maar hoe kan ik iemand negeren die me zo blij maakt?

Oh, Sally, waar ging je heen?

Oh, Sally, waar ging je heen?

Sally, waar ging je heen?

Het is geen onberispelijke humor die me doet glimlachen

Maar het is een schok voor het hart die maar van korte duur is

En ze had iets waardoor ik op mijn knieën viel

Ze had geen respect voor de regels van Trivial Pursuit

En haar humeur had nog nooit zijn lont ontstoken

Haar paarse haar en glimlach waren het hoogtepunt van mijn vakantie

Onwetendheid is gelukzaligheid, predikte ze tot mij

Maar hoe kan ik iemand negeren die me zo blij maakt?

Oh, Sally, waar ging je heen?

Oh, Sally, waar ging je heen?

Sally, waar ging je heen?

Hoe ik mis, hoe ik mis, oh, hoe ik je mis, Sally Bray

Dat ze me een avond heeft geleerd voor alle dingen die ik had kunnen zeggen

Hoe ik hou van, hoe ik hou van, oh, hoe ik van je hou, Sally Bray

Dat ze me een nacht leerde voor alle liefde die ik had kunnen geven

Hoe ik mis, hoe ik mis, oh, hoe ik je mis, Sally Bray

Dat ze me een avond heeft geleerd voor alle dingen die ik had kunnen zeggen

Hoe ik hou van, hoe ik hou van, oh, hoe ik van je hou, Sally Bray

Dat ze me een nacht leerde voor alle liefde die ik had kunnen geven

Hoe ik mis, hoe ik mis, oh, hoe ik je mis, Sally Bray

Dat ze me een avond heeft geleerd voor alle dingen die ik had kunnen zeggen

Hoe ik hou van, hoe ik hou van, oh, hoe ik van je hou, Sally Bray

Dat ze me een nacht leerde voor alle liefde die ik had kunnen geven

Oh, Sally

Oh, Sally

Oh, Sally, waar ging je heen?

Sally, waar ging je heen?

Sally, waar ging je heen?

Sally, waar ging je heen?