Nearly Beloved - The Wallflowers

Last night I dreamt one thousand lies

I could see the dawn through a different set of eyes

There in my slumber passing time

Long live the world resting on its side

I walked the orchard with you

Your hand in mine

In the evergreens drinking wine

I saw the snow fall in black and white

Fram the auburn sky

Last night I lived more than one thousand lives

Not one of them survived

Up through the earth and at dawn I came

I crossed the kingdom through venom pouring rain

In the vacuum of my own brigade

Resurrected to make you mine

Orpheus looked back once

She sailed the underworld

No second chances will be earned

I have returned as a phantom now

To walk the bow and stern

Last night I lived more than one thousand lives

Not one of them survived

If we could do better I know that we would

Maybe admit it now, we’re not that good

We keep the needle between zero and one

You play your fiddle, baby, I’ll play dumb

Into the pastures of our minds

Goes my nearly beloved and I Blazing two parallel white lines

Through this broken heart spilt open wide

Time may be on my side

But it’s mostly far behind

I was the apple of your eye

Now I’m the boy spinning on a wheel there

Stuck with knives

Last night I lived more than one thousand lives

Not one of them survived

Vannacht heb ik duizend leugens gedroomd

Ik kon de dageraad door een ander paar ogen zien

Daar in mijn sluimertijd

Lang leve de wereld op zijn kant

Ik liep met je door de boomgaard

Jouw hand in de mijne

In de evergreens wijn drinken

Ik zag de sneeuw vallen in zwart-wit

Omlijst de kastanjebruine lucht

Afgelopen nacht heb ik meer dan duizend levens geleefd

Geen van hen heeft het overleefd

Omhoog door de aarde en bij zonsopgang kwam ik

Ik doorkruiste het koninkrijk door de stromende regen van vergif

In het vacuüm van mijn eigen brigade

Opgestaan ​​om jou de mijne te maken

Orpheus keek een keer terug

Ze zeilde door de onderwereld

Er worden geen tweede kansen verdiend

Ik ben nu terug als een fantoom

Om op de boeg en achtersteven te lopen

Afgelopen nacht heb ik meer dan duizend levens geleefd

Geen van hen heeft het overleefd

Als we het beter zouden kunnen doen, weet ik dat we dat zouden doen

Geef het nu misschien toe, we zijn niet zo goed

We houden de naald tussen nul en één

Jij speelt je viool, schat, ik speel stom

In de weiden van onze geest

Gaat mijn bijna geliefde en ik Blazing twee parallelle witte lijnen

Door dit gebroken hart dat wijd openging

De tijd staat misschien aan mijn kant

Maar het loopt meestal ver achter

Ik was je oogappel

Nu ben ik de jongen die daar aan een wiel draait

Vast met messen

Afgelopen nacht heb ik meer dan duizend levens geleefd

Geen van hen heeft het overleefd