Save The Planet - The Tragically Hip

The man 'cross the street he don’t move a muscle

Though he’s all covered in dust

When constitutions of granite can’t save the planet

What’s to become of us?

With a painted restraint I don’t move a muscle

Though a turbine roars

If the bathwater’s clear and my ear’s underwater

It’s a tolerant hum from the core

Sleep’s beckoning from the depths

From the cracks and from the crevices

Join the army of ghosts, the murmurs in the mist

That’s when the powers of observation

Come to the periphery town

And we’d carry their water

We don’t make a sound

And after gaining our resignation

They come through the chain link fence

Your only enemy’s panic

Your only chance is to start making sense

Sleep plunging into deeper debt

Inter bunkers and black minarets

On a geyser of ink, a morning voice faint and yet

And it sounds heroincredible

Sound that makes the headphones edible

Awake, affiliated and indelible

The man 'cross the street don’t move a muscle

Though he’s all covered in dust

Says constitutions of granite can’t save the planet

What’s left to captivate us?

(What's to become of us?)

What’s left to captivate us?

(What's to become of us?)

What’s left to captivate us?

(What's to become of us?)

What’s to become of us?

De man steekt de straat over, hij beweegt geen spier

Hoewel hij helemaal onder het stof zit

Wanneer de samenstelling van graniet de planeet niet kan redden

Wat moet er van ons worden?

Met een geverfde beugel beweeg ik geen spier

Hoewel een turbine brult

Als het badwater helder is en mijn oor onder water

Het is een tolerante brom uit de kern

Slaap lonkt vanuit de diepte

Van de scheuren en van de spleten

Sluit je aan bij het leger van spoken, het gemompel in de mist

Dat is wanneer de krachten van observatie

Kom naar de periferie

En we zouden hun water dragen

We maken geen geluid

En na het verkrijgen van ons ontslag

Ze komen door het hek van de kettingschakel

De paniek van je enige vijand

Je enige kans is om iets te begrijpen

Slaap storten zich in diepere schulden

Interbunkers en zwarte minaretten

Op een inktgeiser valt een ochtendstem flauw en toch

En het klinkt heldhaftig

Geluid dat de koptelefoon eetbaar maakt

Wakker, verbonden en onuitwisbaar

De man 'steek de straat over, beweeg geen spier'

Hoewel hij helemaal onder het stof zit

Zegt dat de samenstelling van graniet de planeet niet kan redden

Wat blijft er over om ons te boeien?

(Wat moet er van ons worden?)

Wat blijft er over om ons te boeien?

(Wat moet er van ons worden?)

Wat blijft er over om ons te boeien?

(Wat moet er van ons worden?)

Wat moet er van ons worden?