Behold! The Night Mare - The Smashing Pumpkins

I’ve faced the fathoms in your deep

Withstood the suitors quiet siege

Pulled down the heavens just to please you

Appease you

The wind blows and I know

I can’t go on, digging roses from you grave

To linger on, beyond the beyond

Where the willows weep

And whirlpools sleep, you’ll find me The coarse tide reflects sky

And the night mare rides on, and the night mare rides on With a december black psalm

And the night mare rides on What i fear is lost here

The wind blows and I know

All you have to do is run away

And steal yourself from me Become a mystery to gaze into

You’re so cruel in all you do But still I believe, I believe in you

So may you come with your own knives

You’ll never take me alive

With all the force of what is true

Is there nothing I can do?

I can’t go on, digging roses from you grave

To linger on, beyond the beyond

Where the willows weep

And whirlpools sleep, you’ll find me And the night mare rides on, and the night mare rides on With a december black psalm

And the night mare rides on

I’ve faced the fathoms in your deep

Withstood the suitors quiet siege

Pulled down the heavens just to please you

To hold the flower I can’t keep

Ik heb de vademen in jouw diepte onder ogen gezien

Weerstond de vrijers stille belegering

Naar beneden getrokken om jou te plezieren

Sussen je

De wind waait en ik weet het

Ik kan niet verder gaan, rozen graven uit je graf

Om te blijven hangen, voorbij het hiernamaals

Waar de wilgen huilen

En draaikolken slapen, je zult me ​​vinden Het ruwe getij weerspiegelt de lucht

En de nachtmerrie rijdt door, en de nachtmerrie rijdt door Met een zwarte decemberpsalm

En de nachtmerrie rijdt op Wat ik vrees is hier verloren

De wind waait en ik weet het

Het enige dat u hoeft te doen, is wegrennen

En steel jezelf van mij Word een mysterie om in te staren

Je bent zo wreed in alles wat je doet Maar toch geloof ik, ik geloof in jou

Dus mag je met je eigen messen komen

Je zult me ​​nooit levend krijgen

Met alle kracht van wat waar is

Kan ik niets doen?

Ik kan niet verder gaan, rozen graven uit je graf

Om te blijven hangen, voorbij het hiernamaals

Waar de wilgen huilen

En draaikolken slapen, je zult me ​​vinden En de nachtmerrie rijdt door, en de nachtmerrie rijdt door Met een zwarte psalm van december

En de nachtmerrie rijdt verder

Ik heb de vademen in jouw diepte onder ogen gezien

Weerstond de vrijers stille belegering

Naar beneden getrokken om jou te plezieren

Om de bloem vast te houden die ik niet kan houden