Conversation - The Servant

Conversation isn’t the point

Near her home in a payphone

Awaits a call

A little drizzle

Hidden in chilly breath

She’d lied to daddy about Gary

Don’t you find it tough?

Don’t you find the waiting tough?

Even when occupied by love

And all that kind of stuff

Conversation isn’t the point

All alone like a door

I wonder what for

I wonder what for

The girl from verse one

Does not exist

Sure you can feel her a hands

But she’s just an idea

Don’t you find it tough…

If you feel any pain well I’m to blame

If you feel any pain…

Still

She’s been waiting for quite a while

And the tragedy is that Gary’s me

And it’s 7.40

Conversation is not the point…

Gesprek is niet het punt

In de buurt van haar huis in een telefooncel

Wacht op een oproep

Een beetje motregen

Verborgen in een kille adem

Ze had tegen papa gelogen over Gary

Vind je het niet moeilijk?

Vind je het wachten niet zwaar?

Zelfs als je bezeten bent door liefde

En al dat soort dingen

Gesprek is niet het punt

Helemaal alleen als een deur

Ik vraag me af waarvoor?

Ik vraag me af waarvoor?

Het meisje uit vers één

Bestaat niet

Natuurlijk kun je haar een hand voelen

Maar ze is maar een idee

Vind je het niet moeilijk...

Als je pijn voelt, heb ik de schuld

Als u pijn voelt...

Nog steeds

Ze wacht al een tijdje

En de tragedie is dat Gary mij is

En het is 7.40

Een gesprek is niet het punt…