Destiny - The Rocket Summer

I started to feel while I was Walking down the street

Yes I did, and I started thinking about my destiny

And how maybe, maybe just someday I could repay

All the times you sang

All of your warm colors have painted all my days

And all of the tragic tears you took off of my face

'Cause I’ve fallen off of these train tracks

And nearly seen my death

And I stand here with a song about to live

This will be my destiny

You will be my song, and I will sing

So don’t cover up your ears at me And what I have to tell

I will bet these words, they find you well

I know, I know

When I see it I will know

It’s home that I’ll go,

When it’s my turn to clock out

It’s almost like dreaming,

It’s something I can’t explain

That it’s almost hard to think the same

To try to be a different way

This will be my destiny

You will be my song and I will sing

So don’t cover up your ears at me And what I have to tell

So you, do you know what it is you do?

I assume that you’re thinking, «Why yes, I do.»

Oh I just hope, and pray that you change that soon,

And I would hope and pray if I were you.

If I were you

If I were you

If I were you

If I were you

I’d be asking every single person I knew

To gently say a prayer for me

'Cause I will most assuredly die this century

And in this opportune-filled life that I will leave

I hope to God that I’ll live for you and not for me Can you hear me?

Can you hear me now?

Is this thing on?

Can you hear me?

'Cause I am speaking loud and clear!

Ik begon te voelen terwijl ik op straat liep

Ja, dat deed ik, en ik begon na te denken over mijn lot

En hoe ik misschien, misschien op een dag, zou kunnen terugbetalen?

Alle keren dat je zong

Al je warme kleuren hebben al mijn dagen geschilderd

En alle tragische tranen die je van mijn gezicht hebt gehaald

Omdat ik van deze treinrails ben gevallen

En bijna mijn dood gezien

En ik sta hier met een lied dat bijna gaat leven

Dit zal mijn lot zijn

Jij zult mijn lied zijn en ik zal zingen

Dus bedek je oren niet voor mij En wat ik te vertellen heb

Ik wed dat deze woorden je goed vinden

Ik weet het

Als ik het zie, weet ik het

Het is naar huis dat ik zal gaan,

Wanneer het mijn beurt is om uit te klokken

Het is bijna alsof je droomt,

Het is iets dat ik niet kan uitleggen

Dat het bijna moeilijk is om hetzelfde te denken

Op een andere manier proberen te zijn

Dit zal mijn lot zijn

Jij zult mijn lied zijn en ik zal zingen

Dus bedek je oren niet voor mij En wat ik te vertellen heb

Dus jij, weet je wat je doet?

Ik neem aan dat je denkt: "Ja, ik wel."

Oh, ik hoop en bid dat je dat snel verandert,

En ik zou hopen en bidden als ik jou was.

Als ik jou was

Als ik jou was

Als ik jou was

Als ik jou was

Ik zou het aan elke persoon die ik ken vragen

Om zachtjes voor me te bidden

Omdat ik deze eeuw zeker zal sterven

En in dit opportunistische leven dat ik zal verlaten

Ik hoop tot God dat ik voor jou zal leven en niet voor mij. Kun je me horen?

Kan je me nu horen?

Is dit ding aan?

Kan je me horen?

Want ik spreek luid en duidelijk!