All of Reality - The Provenance

Help me, please help me, the faces are dying

Everything’s dying, but only for me

Nobody’s crying and nobody’s smiling

Expressions for feelings are long since gone

All of reality as it comes to me

False sensuality is our destiny

Patterns is drawn in an opened presence

The words and the light

Desperately dancing, shouting in fear

Cold, fervid regression of the smile

There’s no greater pain

Than the memory of past pleasure

In present days of sorrow

But still, the past

Will always be a prologue

Straight through the anguish

I speak from the earth

To you in your night of despair

The scream, the smile from the cradle

That all of us meets, dark and shining

The prologue’s begun, we can not escape

But this dance only lasts for a while

No one has stopped all the faces from dying

So now I’m dying too

Help me, help me alsjeblieft, de gezichten sterven af

Alles gaat dood, maar alleen voor mij

Niemand huilt en niemand lacht

Uitdrukkingen voor gevoelens zijn allang verdwenen

Alle realiteit zoals het op mij aankomt

Valse sensualiteit is ons lot

Patronen wordt getekend in een geopende aanwezigheid

De woorden en het licht

Wanhopig dansend, schreeuwend van angst

Koude, vurige regressie van de glimlach

Er is geen grotere pijn

Dan de herinnering aan plezier uit het verleden

In de huidige dagen van verdriet

Maar toch, het verleden

Zal altijd een proloog zijn

Dwars door de angst

Ik spreek vanuit de aarde

Aan jou in je nacht van wanhoop

De schreeuw, de glimlach van de wieg

Dat we elkaar allemaal ontmoeten, donker en glanzend

De proloog is begonnen, we kunnen niet ontsnappen

Maar deze dans duurt maar even

Niemand heeft voorkomen dat alle gezichten dood gingen

Dus nu ga ik ook dood