This Is My House (But Nobody Calls) - The Moody Blues

This is my house but nobody calls

When I’m there, when I’m there

Even a mouse would be welcome

To sit in my chair

He can sit in anyplace he wants

Be welcomed as a friend

If I can’t have human love

At least I can pretend

Yeah

This is my house but nobody calls

When I’m home, when I’m home

It is a house that is destined

To be all alone

All alone

People from the village pass by They don’t take a glance

They don’t want to talk to me Across the garden fence

No Nobody calls me to see what I’m like

Nobody sees me in the limelight

I’m ripe and I’m waiting

For a knock on the door

One night I won’t be surprised

When somebody calls

Dit is mijn huis, maar niemand belt

Als ik er ben, als ik er ben

Zelfs een muis zou welkom zijn

In mijn stoel zitten

Hij kan overal zitten waar hij wil

Wees welkom als vriend

Als ik geen menselijke liefde kan hebben

Ik kan tenminste doen alsof

Ja

Dit is mijn huis, maar niemand belt

Als ik thuis ben, als ik thuis ben

Het is een huis dat bestemd is

Helemaal alleen zijn

Helemaal alleen

Mensen uit het dorp komen voorbij Ze kijken niet

Ze willen niet met me praten Over het tuinhek

Nee Niemand belt me om te zien hoe ik ben

Niemand ziet mij in de schijnwerpers

Ik ben rijp en ik wacht

Voor een klop op de deur

Op een avond zal ik niet verrast zijn

Als iemand belt