Christine - The Monochrome Set

When he was young, his mother used to say of him

This boy will be a girl, or look as if he should

And sure enough he did

Each night he’d close the door, take off the sweater that he wore

And put on a dress, his mother’s best

And sure enough he was

Oh, Christine, tell me where you go ]

When all the lights are low ]

Oh, Christine, tell me where you’ve been ]

Who are you in your dreams ] (Chorus)

At 17, he did not make the football team

He was the substitute;

he played the flute

While sitting in the changing room

And when the others were perusing top-shelf magazines

He’d be stuck in jeans, and wish he was Miss April

With the stockings on

Oh, Christine, oh, Christine

Christine, tell me where you go

Oh, Christine, oh, Christine

Do you meet anyone there I know

By 23, he’d saved the money to become

A lamb led to slaughter;

his mother lost a son

And gained a daughter

Each night she’d close the door, take off the sweater that she wore

And pull up the sheet;

her size 10 feet

Poked out, but happy just the same

Toen hij jong was, zei zijn moeder altijd over hem:

Deze jongen wordt een meisje, of ziet eruit alsof hij zou moeten

En ja hoor, dat deed hij

Elke avond sloot hij de deur, trok hij de trui uit die hij droeg

En trek een jurk aan, het beste van zijn moeder

En ja hoor, hij was

Oh, Christine, vertel me waar je heen gaat]

Wanneer alle lichten laag zijn]

Oh, Christine, vertel me waar je bent geweest]

Wie ben jij in je dromen ] (Chorus)

Op 17-jarige leeftijd maakte hij het voetbalteam niet

Hij was de vervanger;

hij speelde fluit

Terwijl je in de kleedkamer zit

En toen de anderen tijdschriften van de bovenste plank doorbladerden

Hij zou vastzitten in een spijkerbroek en zou willen dat hij juffrouw April was

Met de kousen aan

Oh, Christine, oh, Christine

Christine, vertel me waar je heen gaat?

Oh, Christine, oh, Christine

Ontmoet je daar iemand die ik ken?

Tegen 23 had hij het geld gespaard om te worden

Een lam leidde tot slachting;

zijn moeder heeft een zoon verloren

En kreeg een dochter

Elke avond sloot ze de deur, trok ze de trui uit die ze droeg

En trek het laken omhoog;

haar maat 10 voet

Uitgeput, maar toch blij