Days In Black - The Lust

Those days: red, blue and white…

There’re gone, there’re almost out of sight

And echos of beautiful verses

Remembers noone in the night

Simulations with reality,

Manipulations of misery,

Incompatible blood’s transfusion…

Whim of days in black…

Memories are strange and pale

Like being contrary with written fairytale.

Again, this well-known state of loosing myself.

This is the way I go, long long way to go.

My honey, he loves me no more

His heart is cold, his voice is rough.

Hope and darkness are wrestling inside.

Please don’t make me fight.

You’re wrong, my dear, my love is for real

But I feel that I’m loosing my ancient skill.

A strange lack is touching my heart, —

The lack of days in black!!!

Toen: rood, blauw en wit...

Het is weg, het is bijna uit het zicht

En echo's van mooie verzen

Onthoudt niemand in de nacht

Simulaties met de werkelijkheid,

Manipulaties van ellende,

Incompatibele bloedtransfusie...

Gril van dagen in het zwart...

Herinneringen zijn vreemd en bleek

Alsof je in strijd bent met een geschreven sprookje.

Nogmaals, deze bekende staat van mezelf verliezen.

Dit is de manier waarop ik ga, een lange, lange weg te gaan.

Mijn schat, hij houdt niet meer van me

Zijn hart is koud, zijn stem is ruw.

Hoop en duisternis worstelen van binnen.

Laat me alsjeblieft niet vechten.

Je hebt het mis, mijn liefste, mijn liefde is echt

Maar ik heb het gevoel dat ik mijn oude vaardigheid verlies.

Een vreemd gemis raakt mijn hart, —

Het gebrek aan dagen in het zwart!!!