Work For The Weekend - The Lilac Time

It was once before a time called now

When we lazed the weeks away

With a work of art and a pint of beer

Was all there was to say

For we made love in the afternoons

On the mattresses of youth

And I took all the rope that they gave

And that became my noose

Now I must wait for the weekend

I must wait to have you

When the streets were paved with poems

And a salary of song

When we never thought we’d have to work

Or anything could go wrong

Because there’d always be the Old King Cole

The sovereign of our loving

But the King was cut as was our luck

And now the week is working

Now the moral of this story is

Without them you have fun

Oh I thought the wine and roses years

Had only just begun

But in their world life’s to short for love

Money gives them pleasure

And without God they have marshalled time

Into but work or leisure

Now I must wait for the weekend

I must wait to have you

Het was eens eerder een tijd genaamd nu

Toen we de weken luierden

Met een kunstwerk en een pint bier

Was alles wat er te zeggen was?

Want we bedreven de liefde in de middagen

Op de matrassen van de jeugd

En ik nam al het touw dat ze gaven

En dat werd mijn strop

Nu moet ik wachten op het weekend

Ik moet wachten tot ik je heb

Toen de straten geplaveid waren met gedichten

En een salaris van lied

Toen we nooit hadden gedacht dat we zouden moeten werken

Of er kan van alles misgaan

Omdat er altijd de Old King Cole zou zijn

De soeverein van onze liefhebbende

Maar de koning werd gesneden, net als ons geluk

En nu werkt de week

De moraal van dit verhaal is:

Zonder hen heb je plezier

Oh ik dacht dat de wijn en rozen jaren

Was nog maar net begonnen

Maar in hun wereld is het leven te kort voor liefde

Geld geeft hen plezier

En zonder God hebben ze de tijd geordend

In maar werk of vrije tijd

Nu moet ik wachten op het weekend

Ik moet wachten tot ik je heb