The Girl Who Waves At Trains - The Lilac Time

The streets I left were always wet and grey

To half imagined west I made my way

To where the kettle always sings

And walking down the lane

Your long hair swings

You are the girl that waves at trains

In the cool September rain

You know I’ll never live up to my dreams

The ones I spend with you

The way you wave a flower blooms

I won’t pester or presume

I love you through the diesel fumes

I want to make my way with you

I had to leave the city

I was stifled by success

When the blue make money

They always make a mess

So give me wine and soda bread

Moonshine on the field

And on your bed

You are the girl that waves at trains

In the cool September rain

You know I’ll never live up to my dreams

The ones I spend with you

The way you wave a flower blooms

I won’t pester or presume

I love you through the diesel fumes

I want to make my way with you

You’re as welcome as a Christmas rose

Like a shotgun in a field of crows

As breathless as my fifth form prose

You are the girl that waves at trains

In the cool September rain

You know I’ll never live up to my dreams

The ones I spend with you

The way you wave a flower blooms

I won’t pester or presume

I love you through the diesel fumes

I want to make my way with you

De straten die ik verliet waren altijd nat en grijs

Naar het half ingebeelde westen ging ik op weg

Naar waar de ketel altijd zingt

En over de baan lopen

Je lange haar schommelt

Jij bent het meisje dat naar treinen zwaait

In de koele septemberregen

Je weet dat ik mijn dromen nooit zal waarmaken

Degene die ik met je doorbreng

Zoals je zwaait met een bloem die bloeit

Ik zal niet lastig vallen of veronderstellen

Ik hou van je door de dieseldampen

Ik wil met je meegaan

Ik moest de stad verlaten

Ik werd verstikt door succes

Wanneer de blauwe geld verdienen

Ze maken er altijd een puinhoop van

Dus geef me wijn en sodabrood

Maneschijn op het veld

En op je bed

Jij bent het meisje dat naar treinen zwaait

In de koele septemberregen

Je weet dat ik mijn dromen nooit zal waarmaken

Degene die ik met je doorbreng

Zoals je zwaait met een bloem die bloeit

Ik zal niet lastig vallen of veronderstellen

Ik hou van je door de dieseldampen

Ik wil met je meegaan

Je bent zo welkom als een kerstroos

Als een jachtgeweer in een kraaienveld

Zo ademloos als mijn vijfde vorm proza

Jij bent het meisje dat naar treinen zwaait

In de koele septemberregen

Je weet dat ik mijn dromen nooit zal waarmaken

Degene die ik met je doorbreng

Zoals je zwaait met een bloem die bloeit

Ik zal niet lastig vallen of veronderstellen

Ik hou van je door de dieseldampen

Ik wil met je meegaan