Flesh And Bone - The Killers, Jacques Lu Cont

I’ve gone through life

White-knuckled in the moments that left me behind

Refusing to heed the yield

I penetrate the force fields in the blind

They say I’ll adjust

God knows I must

But I’m not sure how

This natural selection picked me out to be

A dark horse running in a fantasy

Flesh and bone

Am I running out of time?

Flesh and bone

Somewhere outside that finish line

I square up and break through the chains

And I head like a raging bull

Anointed by the blood, I take the reins

Cut from the cloth, of a flag that

Bears the name of «Battle Born»

They call me the contender

Listen for the bell

My face flashing crimson from the fires of hell

What are you afraid of?

And what are you made of?

Flesh and bone

And I’m running out of time

Flesh and bone

And what are you made of?

Flesh and bone

Man I’m turning on a dime

Flesh and bone

This could decay

Like the valley below

Defenses are down

The stakes are high

(Scouting the crowd for a face of compassion)

The fairytale end

(To face off the journey that fathers no more)

The staggering blow

(You'll find the truth in the roots of desire)

You lead with your chin

(Thinkin' with your corners, just a compass and the sun)

This could be real

(Thinkin' with your corners, just a)

Simple

And what are you made of?

(Flesh and bone)

And I’m running out of time

(Flesh and bone)

What are you made of?

He faces forward

Trading in his blindness for the glow of love

And time is raging, may it rage in vain

And you always had it, but you never knew

So boots and saddles, get on your feet

There’s no surrender, cause there’s no retreat

The bells are sobbing, in this monster land

We are the descendants of giant men

Ik ben door het leven gegaan

Witte knokkels in de momenten die me achterlieten

Weigeren om rekening te houden met de opbrengst

Ik penetreer de krachtvelden in de blinden

Ze zeggen dat ik me zal aanpassen

God weet dat ik moet

Maar ik weet niet zeker hoe

Deze natuurlijke selectie heeft mij uitgekozen om te zijn

Een donker paard dat in een fantasie rent

Vlees en botten

Heb ik bijna geen tijd meer?

Vlees en botten

Ergens buiten die finishlijn

Ik kom op en breek de kettingen

En ik leid als een razende stier

Gezalfd door het bloed, neem ik de teugels in handen

Gesneden uit de stof, van een vlag die

Draagt ​​de naam «Battle Born»

Ze noemen me de kanshebber

Luister naar de bel

Mijn gezicht flitsend karmozijnrood van de vuren van de hel

Waar ben je bang voor?

En waar ben jij van gemaakt?

Vlees en botten

En ik heb bijna geen tijd meer

Vlees en botten

En waar ben jij van gemaakt?

Vlees en botten

Man, ik zet een dubbeltje aan

Vlees en botten

Dit kan vergaan

Zoals de vallei beneden

Verdediging is neer

De inzet is hoog

(De menigte scouten voor een gezicht van mededogen)

Het sprookjeseinde

(Om de reis aan te gaan die vaders niet meer hebben)

De duizelingwekkende klap

(Je vindt de waarheid in de wortels van het verlangen)

Je leidt met je kin

(Denken met je hoeken, alleen een kompas en de zon)

Dit kan echt zijn

(Denken met je hoeken, gewoon een)

Gemakkelijk

En waar ben jij van gemaakt?

(Vlees en botten)

En ik heb bijna geen tijd meer

(Vlees en botten)

Waar ben je van gemaakt?

Hij kijkt naar voren

Zijn blindheid inruilen voor de gloed van liefde

En de tijd raast, moge het tevergeefs woeden

En je had het altijd, maar je wist maar nooit

Dus laarzen en zadels, sta op

Er is geen overgave, want er is geen terugtrekking

De klokken snikken, in dit monsterland

Wij zijn de afstammelingen van gigantische mannen