Stuff is Tuff - The Grouch

There’s a space, it was clear in the place but

All the grace disappeared, filled up, with all this stuff

It’s too real not to hate how it feels, yes

Can’t deal with the heal that it makes

It’s getting too tough

Give me no tangible, give me no hostile

Give me respect as a human I ask you

Give me your love, give me your laughter

Won’t need no more matter, no manufacture

(Show me your life (x4))

Everything takes energy and time

Stacking up possessions, in essence what you find

Let’s focus on the mind, dividing

I’ll be on a mission of not buying

True I get too attached

To the clothes and the cars

Saving shit like a packrat

Might go in a jar

And live in a corner

I don’t use it, hell nah

I really just want to be free from it all

But I’m me damn it, and I’m learning the laws

Not being ungrateful, could be worse off

Maintaining a plateful, minus a stock

I’m not gonna be wasteful, just tasteful, watch

What I need a mansion for, to get lost?

What I need expansion for, to be the boss?

No loss, not interested

Uh, I’d rather keep it way more simplistic

There’s a space, it was clear in the place but

All the grace disappeared, filled up, with all this stuff

It’s too real not to hate how it feels, yes

Can’t deal with the heal that it makes

It’s getting too tough

Give me no tangible, give me no hostile

Give me respect as a human I ask you

Give me your love, give me your laughter

Won’t need no more matter, no manufacture

(Show me your life (x4))

We got a lot of things

Rugs, balls, dolls, couches, hats, and rings

Rather miscellaneous

Now my baby want a metal detector, and my cranium

Houses are dry, archives in the 70s

Maybe I could stack it sky-high, full of memories

Organized, lives are for into me

Mama is a borderline hoarder, our energy

Me cleansing, there’s no pretending

Water for the gutter, if I stutter then it’s inching up

I get to venting, singing such a song

What’s the ending, not bringing much along

'Cause when you die you want your spirit to fly

And when you here then you fear it’s a lie

But if you try

You could disappear without hiding

Go on and cut the cords and keep rising

There’s a space, it was clear in the place but

All the grace disappeared, filled up, with all this stuff

It’s too real not to hate how it feels, yes

Can’t deal with the heal that it makes

It’s getting too tough

Give me no tangible, give me no hostile

Give me respect as a human I ask you

Give me your love, give me your laughter

Won’t need no more matter, no manufacture

(Show me your life (x4))

Er is een spatie, het was duidelijk in de plaats, maar

Alle gratie verdween, opgevuld, met al dit spul

Het is te echt om niet te haten hoe het voelt, ja

Kan niet omgaan met de genezing die het veroorzaakt

Het wordt te zwaar

Geef me geen tastbaar, geef me geen vijandige

Geef me respect als mens vraag ik je

Geef me je liefde, geef me je lach

Geen behoefte meer aan, geen fabricage!

(Laat me je leven zien (x4))

Alles kost energie en tijd

Bezittingen opstapelen, in wezen wat je vindt

Laten we ons concentreren op de geest, verdelen

Ik zal op een missie zijn om niet te kopen

Het is waar dat ik te gehecht raak

Naar de kleding en de auto's

Shit redden als een packrat

Gaat misschien in een pot

En woon in een hoek

Ik gebruik het niet, verdomme nah

Ik wil er echt gewoon van verlost zijn

Maar ik ben mezelf, verdomme, en ik leer de wetten

Niet ondankbaar zijn, kan slechter af zijn

Een bordvol behouden, minus een voorraad

Ik ga niet verspillend zijn, gewoon smaakvol, kijk

Waarvoor heb ik een landhuis nodig om te verdwalen?

Waarvoor heb ik uitbreiding nodig, om de baas te zijn?

Geen verlies, niet geïnteresseerd

Uh, ik houd het liever veel eenvoudiger

Er is een spatie, het was duidelijk in de plaats, maar

Alle gratie verdween, opgevuld, met al dit spul

Het is te echt om niet te haten hoe het voelt, ja

Kan niet omgaan met de genezing die het veroorzaakt

Het wordt te zwaar

Geef me geen tastbaar, geef me geen vijandige

Geef me respect als mens vraag ik je

Geef me je liefde, geef me je lach

Geen behoefte meer aan, geen fabricage!

(Laat me je leven zien (x4))

We hebben veel dingen

Vloerkleden, ballen, poppen, banken, hoeden en ringen

Liever diversen

Nu wil mijn baby een metaaldetector en mijn schedel

Huizen staan ​​droog, archieven in de jaren 70

Misschien kan ik het torenhoog stapelen, vol herinneringen

Georganiseerd, levens zijn voor mij

Mama is een borderliner, onze energie

Ik reinig, er is geen doen alsof

Water voor de goot, als ik stotter dan komt het dichterbij

Ik ga mijn hart luchten, zo'n liedje zingend

Wat is het einde, brengt niet veel mee?

Want als je sterft, wil je dat je geest vliegt

En als je hier bent, ben je bang dat het een leugen is

Maar als je probeert

Je zou kunnen verdwijnen zonder je te verstoppen

Ga door, knip de snoeren door en blijf stijgen

Er is een spatie, het was duidelijk in de plaats, maar

Alle gratie verdween, opgevuld, met al dit spul

Het is te echt om niet te haten hoe het voelt, ja

Kan niet omgaan met de genezing die het veroorzaakt

Het wordt te zwaar

Geef me geen tastbaar, geef me geen vijandige

Geef me respect als mens vraag ik je

Geef me je liefde, geef me je lach

Geen behoefte meer aan, geen fabricage!

(Laat me je leven zien (x4))